Монпасье - Зануда

Зануда:

Мне уже не забыть, беготню нашу по кругу,

Твои нежные, вкусные, и чуть теплые губы.

Я много пил тогда, и много я ругался матом,

Катая отношения наши с тобою, как вату.

Я жил с другой, думая ночами о тебе,

Босота с Якиманки, вечно на блатной волне.

Привыкший к пьяным ш*юхам, что под круглое утро,

Раздвигают ноги после шепота на ухо.

Привыкший на чужой хате, у какого то Васи,

Сгорая как свеча дотла, в об**бос пати.

Ночами слышать голоса, что приносят мне духи,

Беги на свет подальше, от этой своры и с*ки.

Быба:

Играть в открытую трудно, но лучше знать всю правду,

Ты так хотела сама, и я открыл тебе карты.

С того апреля до марта, улыбки, подарки,

Ведь столько времени зря, но если честно не жалко.

Я с самого начала чуял запах этой измены,

Но сам себя тушил тем, что все покажет время.

Мое предвзятое мнение, моменты не доверий,

Ты уводила от сомнений, меня заставив верить.

Легко смотреть со стороны, но тяжело быть внутри,

Я был внутри, и видел все со стороны.

Так глупо перепутать имена и номера наши,

Так трудно было признать, что ты как все продажная.

Искать тебе оправдания, незнаю на твоем месте,

Я бы пропал куда то, и не считай это лестью.

Что ты красива.

Но красота боится морщин,

Я знал всегда, что женщины глупее мужчин.

Зануда:

Я бежал сломя голову, но не видел дороги,

На крыше под звездами, я просил ответа у бога.

Обрастая грехами, я становился убогим,

Выжигая любовь, все чаще жирной дорогой.

Даже пытался лечиться, но выходило не ловко,

Я все еще хранил нычки в лифте на Третьяковской.

Скучал по тебе, но не показывал виду,

Меня лишь выручала на листе наивная лира.

Я смотрел на людей, на улыбки прохожих,

Улыбался в ответ, бегом мурашки по коже.

Боже, как я хотел почувствовать тогда теплый дождик,

Чтобы он смыл грязь, которой запачкан я ложью.

Нерд:

Ұмыта алмаймын, біздің шеңбер бойымен жүгіргенімізді,

Сіздің нәзік, дәмді және сәл жылы еріндеріңіз.

Мен ол кезде көп ішіп, көп қарғадым,

Сізбен қарым-қатынасымызды мақта сияқты айналдырамыз.

Басқамен тұрдым түнде сені ойлап,

Якиманкадан келген Босота, әрқашан ұрылардың толқынында.

Дөңгелек таң астында мас жезөкшелерге үйренген,

Олар құлағына сыбырлаған соң аяқтарын жайып жібереді.

Біреудің лашығына үйренген, қандай да бір Вася,

Шам болып жанып жерге, ** бастық кешінде.

Түнде рухтар маған әкелетін дауыстарды тыңдаңыз,

Жарыққа қашыңыз, мына қаптама мен қаншықтан қашыңыз.

Byba:

Ашық ойнау қиын, бірақ бар шындықты білген жақсы,

Сіз мұны өзіңіз қалағансыз, мен сізге карталарды аштым.

Сол сәуірден наурызға дейін күлкі, сыйлықтар,

Өйткені, көп уақыт босқа кетті, бірақ шынын айтсам, өкінішті емес.

Осы сатқындықтың иісін басынан сездім,

Бірақ бәрін уақыт көрсетеді деп өзін-өзі сөндірді.

Менің алдын ала болжамым, сенімсіздік сәттері,

Сіз мені сенуге мәжбүр етіп, күмәндан арылттың.

Сырттан қарау оңай, бірақ іште болу қиын,

Мен іште болдым және бәрін бүйірден көрдім.

Біздің аттарымыз бен сандарымызды шатастырып алу соншалықты ақымақтық,

Сіз де басқалар сияқты сатылып жатқаныңызды мойындау өте қиын болды.

Сізге сылтау іздеңіз, мен сіздің орныңызды білмеймін,

Мен бір жерде жоғалып кетер едім, мұны мақтау деп санамаңыз.

Сенің сұлу екеніңді.

Бірақ сұлулық әжімдерден қорқады,

Мен әрқашан әйелдердің ерлерге қарағанда ақымақ екенін білетінмін.

Нерд:

Мен жүгірдім, бірақ жолды көрмедім,

Жұлдыздар астындағы төбеде Алладан жауап сұрадым.

Күнәға батып, бейшара болдым,

Сүйіспеншілікті өртеп, жиі майлы жолда.

Мен тіпті емделуге тырыстым, бірақ ол жақсы нәтиже бермеді,

Мен әлі күнге дейін Третьяковскаядағы лифтте слиптерді сақтадым.

Мен сені сағындым, бірақ көрсетпедім,

Мені парақта аңғал лира ғана құтқарды.

Мен адамдарға, өтіп бара жатқан адамдардың күлкісіне қарадым,

Ол жауап ретінде күліп жіберді, қаз дірілдеп жүгірді.

Құдай-ау, сол кезде жылы жаңбырды қалай сезгім келді,

Менің өтірікпен боялған кірді жуу үшін.