Милостыня - Витас

Мела метель, и в крупных хлопьях

При сильном ветре снег валит

У входа в храм одна, в лохмотьях

Старушка нищая стоит

И подаянья ожидая

Она все здесь с клюкой своей

И летом, и зимой босая

Подайте милостыню ей!

О, дайте милостыню ей!

Сказать ли вам, старушка эта

Как двадцать лет тому жила:

Она была мечтой поэта

И слава ей венок плела

Когда она на сцене пела

Париж в восторге был от ней

Она соперниц не имела…

Так дайте ж милостыню ей!

О, дайте милостыню ей!

Бывало, после представленья

Ей от толпы проезда нет

И молодежь от восхищенья

Гремела «Браво!»

ей вослед

Какими пышными словами

Кадил ей круг ее гостей

При счастье все дружатся с нами

При горе нету тех друзей

При горе нету тех друзей

Судьба и горечь провиденья

Артистка сделалась больна

Лишилась голоса и зренья

И ходит по миру одна

Бывало, нищий не боится

Прийти за милостыней к ней

Она ж у вас просить стыдится…

Так дайте ж милостыню ей!

О, дайте милостыню ей!

Бор боран, және үлкен үлпек түрінде

Жел күшті болған кезде қар жауады

Ғибадатхананың кіреберісінде жалғыз, шүберекпен

Қарт қайыршы тұрады

Және садақа күту

Оның бәрі таяқпен осында

Жазда да, қыста да жалаң аяқ

Оған рақым ет!

О, оған рақым ет!

Айтсам ба, мына кемпір

Ол жиырма жыл бұрын қалай өмір сүрді:

Ол ақынның арманы еді

Ал даңқ оған гүл шоқтарын тоқты

Ол сахнада ән айтқан кезде

Пэрис оған риза болды

Оның қарсыластары жоқ еді...

Сондықтан оған рақым ет!

О, оған рақым ет!

Кейде шоудан кейін

Оның қалың топтан шығуға жолы жоқ

Ал жастық таңданудан

«Браво!» деп күркіреді.

одан кейін

Қандай керемет сөздер

Оның қонақтарының шеңбері оны айыптады

Бақытпен бәрі бізбен дос

Қайғыда ондай достар жоқ

Қайғыда ондай достар жоқ

Тағдыр мен қамқорлықтың ащылығы

Суретші ауырып қалды

Дауыс пен көру қабілетін жоғалтты

Және әлемді жалғыз серуендейді

Бұрын қайыршы қорықпайды деген

Оған садақа сұраңыз

Ол сенен сұрауға ұялады...

Сондықтан оған рақым ет!

О, оған рақым ет!