Espoir - Virus

Comment qu' ça s' fait qu' les taciturnes

Les fout-la-faim, les gas comm' moi

Gn’en a pus d’un su' l' pavé d' bois

Comment qu' ça s' fai

Ceuss qu' ont du poil et d' la fierté

Les inconnus…, que tout l' mond' frôle

Qui souffr’nt sans rouspéter

Et pass’nt en couchant les épaules?

Comment qu' ça s' fait… Comment qu' ça s' fait

C’est-y que quand le ventre est vide

On n' peut rien autr' que s' résigner

Comm' le bétail au front stupide

Qui sent d’avanc' qu’y s’ra saigné?

Comment qu' ça s' fait… Comment qu' ça s' fait

Comment qu' ça s' fait qu' la viande est lâche

Qu’on n' tent’rait pas un coup d' chien

Qu' moins on peut… moins qu’on s' maintient

Pus on s' cramponne et pus qu’on tâche?

Comment qu' ça s' fait… Comment qu' ça s' fait

Comment qu' ça s' fait qu’on fait rien

Qu’on a cor' la forc' de poursuivre

Et qu' malgré tout, ben, on s' laiss' vivre

À la j' m’en-fous, à la p’têt'-bien?

Comment qu'ça s’fait… Comment qu'ça s’fait…

Oh !

C’est qu' chacun a sa chimère

Et qu' pus il est bas l' purotain

Pus qu’y marin' dans les misères

Pus que son gniasse est incertain

Moins y sait où donner d' l’aile

Comme en plein jour l’oiseau du soir

Pus qu’y se r’suc' dans la cervelle

Deux grains d' mensonge et un d’espoir !

Espoir de quoi?

Ça dépend: Gn’en a qu' espèr'nt en eun' Justice

D’aut’s en la Gloir' (ça, c’est un vice…

Leur faut dans l' fign' trois plum’s de paon !)

Gn’a pas, on est fatigué

On n' donn' pus dans la Politique

Ses pantins noirs et leur chiqué

On sait qu' tout ça, c’est des «pratiques «…

On rigol' d’eun' Fraternité

Où mêm' quand c’est l' Milord qu' étrenne

Et qu' c’est son tour d'êt' dans la peine

Ses frangins (!) l’y laissent barboter

On s' fout d’un Dieu qui, s’il existe

A sûr'ment dû nous oublier

Car d’pis l' temps qu’on l’a supplié

L’aurait pu fair' la Vie moins triste !

On commenc' par avoir son crible

Des loufoqu’ries de nos Aïeux

On vourait pas, si c’tait possible

On vourait pas trinquer pour eux…

Nous on est droits… nous on respire

(Ça n’est déjà pas si cocasse)

Porquoi qu’y faut payer la casse

À part quéqu's-uns qu' ont d' la bonté

Les aut’s sont trop sûrs d’eux-mêmes

Laissons les flemmards à leur flemme

Et les salauds dans leur sal’té !

Qu’y z’y pionc’nt dans leur purin

Plein d’or, d' laideurs et d’arrogance

Vrai, y manqu’nt trop d'élégance

Y m' dégoût'nt, mes Contemporains !

Donc, chacun il a sa chimère

(Mêm' qu’il en est l’unique amant)

Bibi a la sienne égal'ment…

Suffit… j' m’entends… c’est m' n' affaire !

Voui, j' suis un typ', moi, j’en ai d' bonnes

Quand les aut’s y sont dans leur lit

Bibi y trimballe eun' Madone: Notre-Dame-des-Démolis !

Et l' pus crevant d' l’aventure

Qui fait mon chagrin panaché

C’est lorsque j' suis l' pus fauché

Dans la nasse, dans l’ordure

Quand j' vaudrais pas mêm' eun' claque

Donn’rais pas deux ronds d' ma peau

Qu' «le long, le long du ruisseau «*

J' vourais m' fondre et devenir flaque

Quand j' me sens l' pus loqu’taillon

Mâch' mes cris comm' des cartouches

Quand j' suis l' pus rauque et farouche

Qu’a m’apparaît comme un rayon !

Quand j' vas ruer dans les brancards

Tout par un coup v’là qu’a s'élève

La Cell' qui dort au fond d' mes rêves

Comme eun' bonn' Vierg' dans un placard !

Qui c’est?

J' sais pas, mais alle est belle: A s' lève en moi en Lun' d'Été

Qui c’est?

J' sais pas…

Alle est postée en sentinelle

Comme un flambeau, comme eun' clarté !

A m' guette, alle écout' si j' l’appelle

Du fond du soir et du malheur

Mêm' qu’alle a les tétons en fleur

Et tout l’Amour dans les prunelles !

Qui c’est?

J' sais pas… p’têt' la Beauté

(À moins qu' ça n' soye la Charité)

Qui c’est?

J' sais pas…

En tout cas c’est moi qu’alle attend

Et v’là déjà pas mal de temps !

Mais à forc' d’errer et d' muser

Su' des kilomèt's de bitume

Quéqu' soir d’horreur et d’amertume

J' me cogn’rai p’têt' dans son baiser !

Ma foi, si gn’a pas moyen

C’est pas ça qu' empêch'ra que j' l’aime !

Allons, r’marchons, suivons not' flemme

Rêvons toujours, ça coûte rien !

Бұл қалай үнсіз

Аштар, мен сияқты газ

Тротуарда біреуі жоқ

Бұл қалай болды

Шашы бар, мақтаныштары барлар

Бейтаныс адамдар... бәрі қарсы болады

Кім ренжімей қиналады

Және иығыңызды төмен түсірмейсіз бе?

Қалай... қалай

Тек қарын ашса ғана ма

Біз өзіміз отставкаға кетуден басқа ештеңе істей алмаймыз

Ақымақ маңдайлы мал сияқты

Қансырап кететінін кім алдын ала сезеді?

Қалай... қалай

Қалайша ет босап қалды

Біз ит атуға тырыспаймыз

Неғұрлым аз болса, соғұрлым аз сақтаймыз

Біз неғұрлым көп жабысып, соғұрлым көп жұмыс істейміз?

Қалай... қалай

Қалай біз ештеңе істемейміз

Бізде жалғастыруға күш бар

Бәріне қарамастан, біз өзімізді өмір сүруге рұқсат етеміз

Маған бәрібір, мүмкін?

Қалай... Қалай...

О !

Бұл әркімнің өз химерасы бар

Ал бұл ірің бұл пуротенадан төмен түседі

Қайғылы теңізшіден де артық

Өйткені, оның жағдайы белгісіз

Қай жерде қанат қағу керектігін аз біледі

Тапа күндегі кешкі құс сияқты

Ол мида болуы мүмкін

Екі түйір өтірік, бір үміт!

Неден үміттенеміз?

Бұл байланысты: G тек әділеттілікке үміттенеді

D'aut's en la Gloir' (бұл жамандық...

Оларға үш тауыс қауырсыны керек!)

Жоқ, шаршадық

Біз саясатқа берілмейміз

Оның қара қуыршақтары және олардың квидтері

Мұның бәрі «тәжірибе» екенін білеміз...

Біз бауырластыққа күлеміз

Тіпті Милорд ұсынатын жерде

Ал қиыншылыққа кезегі келді

Ағалары (!) жан-жағына шашып жіберді

Бізге Құдай бар болса, бәрібір

Әрине, бізді ұмытқан болуы керек

Өйткені біз оған ең қиын уақытта жалындық

Өмірді азырақ қайғылы ету мүмкін еді!

Біз електен бастаймыз

Біздің ата-бабамыздан келе жатқан таңқаларлық нәрселер

Мүмкін болса, жасамас едік

Біз олар үшін тост айтқымыз келмеді...

Біз тік тұрамыз... тыныс аламыз

(Бұл соншалықты күлкілі емес)

Неліктен бұзылған ақшаны төлеу керек

Мейірімділігі бар кейбіреулерден басқа

Басқалары өздеріне тым сенімді

Жалқаулар жалқау болсын

Ал бейбақтар өз кірінде!

Олардың сұйық көңінде z'y pionc'nt екенін

Алтынға толы, шіркін, менмендік

Рас, оған тым талғампаздық жетіспейді

Бұл мені жиіркендіреді, замандастарым!

Сондықтан әркімнің өз химерасы бар

(Ол жалғыз ғашық болса да)

Бибиде де бар...

Жетер... мен жарасамын... бұл менің ісім!

Вуи, мен типпін, менде жақсыларым бар

Қалғандары төсегінде жатқанда

Биби Мадоннаны қасына алып: Нотр-Дам-де-Демолис!

Және шытырман оқиғаның жарылған іріңі

Менің ала мұңымды кім жасайды

Мен бұзылған кезде

Тұзда, қоқыста

Мен тіпті шапалақпен ұруға да тұрмайтын едім

Менің терімнің екі айналымын бермес едім

Бұл «ағыс бойында»*

Еріп кетіп, шалшық болғым келді

Мен шүберек іріңін сезгенде

Менің жылауымды патрондар сияқты шайнаңыз

Менің іріңім қарлығап, қаһарлы болғанда

Маған сәуле болып көрінетін нәрсе!

Мен зембілдерді теуіп жіберейін деп жатқанда

Кенеттен ол көтеріледі

Түсімде терең ұйықтайтын ұяшық

Шкафтағы эйн' bonn' Virgin сияқты!

Ол кім?

Мен білмеймін, бірақ бәрібір: Жазғы дүйсенбіде менде А көтеріледі

Ол кім?

Мен білмеймін…

Алле күзетші

Шырақтай, шырақтай!

Мені қарап тұр, мен оны шақырсам тыңда

Кеш пен бақытсыздықтың тереңінен

Оның гүлденген емізіктері болса да

Және барлық махаббат көзде!

Ол кім?

Білмеймін...мүмкін Сұлулық шығар

(Қайырымдылық болмаса)

Ол кім?

Мен білмеймін…

Қалай болғанда да күтіп тұрған менмін

Және біраз уақыт өтті!

Бірақ кезбелік пен ойшылдықтың арқасында

Су' миль битум

Қорқынышты және ащы түн

Мен оның сүйісіне тап болуым мүмкін!

Жақсы, егер амал болмаса

Менің оны сүюіме бұл кедергі емес!

Жүр, тағы жүрейік, Жалқауымызға ерейік

Әрқашан армандаймыз, бұл ештеңеге тұрмайды!