Aura I - Vinterriket

Diffuse Schlieren umschlängeln die kalte Luft als die Dämmerung

allmählich über die Berge kriecht.

Die nebelgetränkte Atmosphäre

leuchtet unsichtbar durch die letzten, schwachen Strahlen des

Tageslichtes.

Sporadische Irrlichter entfliehen dem feuchtkalten

Morast — Ihr kurzer Glanz verstummt jäh im wachsenden Nebel

der Lichtung.

Eine geheimnisvolle, mystische Stimmung,

eingeklemmt zwischen den Bäumen des Waldes, berührt harsch

die Sinne.

Unsichtbare Augen starren auf die Angst, so scheint es.

Geräusche sanft bewegter Blätter erklingen wie aus dem Nichts.

Ein grausames Wimmern schallt weit von der Ferne her und verliert

sich in den Tiefen der Zeit.

Vollkommenheit beherrscht das Reich

der Seele als sich die Lider schließen.

Das grelle Licht weist den

Weg durch den dichten Nebel.

Die Sehnsucht ward gestillt…

Tautropfen formieren sich an der Oberfläche der leblosen, toten

Wiese und verschwinden im kargen Grund.

Schemenhafte Illusionen

überlisten den Geist und bilden den Pfad in die Abgründe des

Wahnsinns.

Trügerisches, sanftes Licht durchdringt die Luft, doch

verschwindet plötzlich — Mit ihm der letzte Funken Hoffnung.

Die Aura der Dunkelheit brach herein…

Таң атқанда салқын ауаның айналасында диффузды жолақтар айналады

бірте-бірте тауларды басып өтеді.

Тұманды атмосфера

ның соңғы әлсіз сәулелері арқылы көзге көрінбейтін жарқырайды

күндізгі жарық.

Ылғалдан және суықтан спорадикалық ерік-жігері қашады

Морас - Оның қысқа жылтырлығы өсіп келе жатқан тұманда кенеттен өледі

тазарту.

Жұмбақ, мистикалық көңіл-күй,

орманның ағаштарының арасына сыланған, қатты тиген

сезімдер.

Көрінбейтін көздер қорқынышқа қадалады, көрінеді.

Ақырын қозғалатын жапырақтардың дыбыстары күтпеген жерден пайда болады.

Қатал сыңғыр алыстан жаңғырып, жеңіледі

өздері уақыттың тереңдігінде.

Кемелдік патшалықты басқарады

қабақ жабылғандай жанның.

Жарқын жарық көрсетеді

Қалың тұман арқылы өту.

Сағыныш қанағаттандырылды...

Шық тамшылары жансыз, өлі бетінде қалыптасады

шалғынды және тақыр жерге жоғалады.

Көлеңкелі иллюзиялар

ақылды жеңіп, тұңғиыққа апаратын жолды қалыптастырады

ақылсыздық

Ауаны алдамшы, жұмсақ нұр жауып тұр

кенеттен жоғалады - онымен бірге үміттің соңғы ұшқыны.

Қараңғылықтың аурасы төмендеді...