Юля - Вадим Кузема

Я тихо уборку сделал в квартире,

Смыл горечи боль жестокой измены.

Она улетела с ним на Майорку,

Я полетел на свидание в Вену

Юля, Юля, Юля,

Я многих видел, многое успел,

Но вдруг от робкого смешного поцелуя

Я как парнишка в пятом классе обомлел.

Мы принимали с ней парады венских улиц,

Нам улыбались в след шеренги фонарей.

И я по жизни шел свободно, не сутулясь,

Подозреваю потому что рядом с ней.

И прилетел в Берлин довольный и смущенный,

И пил вино, и был вообще без задних ног.

И не сказать, что я был по уши влюбленный,

Раздался тихий, но настойчивый звонок.

И сразу в дамки мне пройти не получилось,

Ты делать выводы об этом не спеши.

И чтобы в этой жизни с нами не случилось

Я благодарен за спасение души.

Мен тыныш пәтерде тазалық жасадым,

Қатал опасыздық азабының ащысын жуды.

Ол онымен бірге Майоркаға ұшып кетті,

Мен Венаға кездесуге ұштым

Юлия, Юлия, Юлия,

Көпті көрдім, көпті көрдім,

Бірақ кенеттен ұялшақ күлкілі поцелуден

Мен бала кезімде бесінші сыныпта таң қалдым.

Біз онымен Вена көшелерінің шерулерін алып бардық,

Бір қатар шамдар бізге қарап күлді.

Мен өмірде еңкеймей еркін жүрдім,

Мен күдіктенемін, өйткені оның жанында.

Берлинге қанағаттанып, ұялып ұшып кетті,

Ол шарап ішіп, жалпы артқы аяғы жоқ болатын.

Мен қатты ғашық болдым деп айтпаймын,

Тыныш, бірақ табанды қоңырау болды.

Мен ханымдарға бірден кіре алмадым,

Бұл туралы қорытынды жасауға асықпаңыз.

Және бұл өмірде біздің басымызға келмеуі үшін

Мен жанның құтқарылуына ризамын.