Laude Dell'Eroismo Ardito - Ultima Frontiera

Strappami o Dea l’anima che langue

ridammi sale e ferro dentro al sangue

rifammi solo fegato che arde

più aspri i nervi dammi e membra salde.

E al canto cupo della mitraglia

vieni e riscagliami nella battaglia.

E al canto cupo della mitraglia

vieni e riscagliami nella battaglia.

L’alba ha il colore aspro delle mie piaghe

scorgo solamente sangue ed ombre vaghe

il dolore è un morso freddo che mi assale

dalla pietra chiara un fumo scuro sale

dalla pietra chiara un fumo scuro sale

L’anima mia è rossa come il mio pugnale

bianca come candida spuma di mare

verde come prato che l’aurora abbaglia

ma il mio cuore è nero e vuole la battaglia.

Il mio cuore è nero e vuole la battaglia!

Strappami o Dea l’anima che langue

ridammi sale e ferro dentro al sangue

rifammi solo fegato che arde

più aspri i nervi dammi e membra salde.

E al canto cupo della mitraglia

vieni e riscagliami nella battaglia.

E al canto cupo della mitraglia

vieni e riscagliami nella battaglia.

Voce profumata dell’amara notte

mi rialzo ed inspiro guerra e morte

nel tremore dell’aurora sorridente

il pugnale sfolgora di fede ardente.

Il pugnale sfolgora di fede ardente.

Drappo nero e teschio bianco fiero ed alto

sorridendo corro all’ultimo mio assalto

con due bombe ed il mio cuore crudo ed arso

fiamma nera canta e rugge nell’assalto.

Con due bombe ed il mio cuore crudo ed arso

fiamma nera canta e rugge nell’assalto

steli d’erba e sangue sul mio bianco Carso.

Strappami o Dea l’anima che langue

ridammi sale e ferro dentro al sangue

rifammi solo fegato che arde

più aspri i nervi dammi e membra salde.

E al canto cupo della mitraglia

vieni e riscagliami nella battaglia.

E al canto cupo della mitraglia

vieni e riscagliami nella battaglia.

Жыртып алшы әлсіреген жанымды, Тәңірім

маған тұз бен темірді қаныма қайтар

Тек маған күйіп тұрған бауырды қайтар

сенің жүйкелерің маған соғұрлым қатал әрі берік мүшелер береді.

Ал пулеметтің қара әніне

келіп, мені соғыста құтқар.

Ал пулеметтің қара әніне

келіп, мені соғыста құтқар.

Таң менің жараларымның ащы түсі бар

Мен тек қан мен бұлыңғыр көлеңкелерді көремін

ауырсыну - бұл менің басыма түсетін суық тістеу

жеңіл тастан қара түтін шығады

жеңіл тастан қара түтін шығады

Жаным қанжарымдай қып-қызыл

ақ теңіз көбігіндей ақ

таң ататын шалғындай жасыл

бірақ менің жүрегім қара, ол шайқасты қалайды.

Менің жүрегім қара және ол шайқасты қалайды!

Жыртып алшы әлсіреген жанымды, Тәңірім

маған тұз бен темірді қаныма қайтар

Тек маған күйіп тұрған бауырды қайтар

сенің жүйкелерің маған соғұрлым қатал әрі берік мүшелер береді.

Ал пулеметтің қара әніне

келіп, мені соғыста құтқар.

Ал пулеметтің қара әніне

келіп, мені соғыста құтқар.

Ащы түннің хош иісті дауысы

Мен тұрып, соғыс пен өліммен тыныс аламын

күлімдеген таңның дірілінде

қанжар отты сеніммен жарқырайды.

Қанжар отты сеніммен жарқырайды.

Қара мата және мақтаншақ және биік ақ бас сүйек

жымиып, мен соңғы шабуылыма дейін жүгіремін

екі бомбамен және менің шикі және өртенген жүрегіммен

шабуылда қара жалын ән салып, гүрілдейді.

Екі бомбамен және менің шикі және өртенген жүрегіммен

шабуылда қара жалын ән салып, гүрілдейді

менің ақ Карстымда шөп сабақтары мен қан.

Жыртып алшы әлсіреген жанымды, Тәңірім

маған тұз бен темірді қаныма қайтар

Тек маған күйіп тұрған бауырды қайтар

сенің жүйкелерің маған соғұрлым қатал әрі берік мүшелер береді.

Ал пулеметтің қара әніне

келіп, мені соғыста құтқар.

Ал пулеметтің қара әніне

келіп, мені соғыста құтқар.