Birth of the Hero - Tvangeste

The spirit of Prussia will burn in hearts

Until the holy flame of Perkuno is burning

In the heart of sacred woods

Invisible for eyes of simple mortals

The thunder announces the birth of the hero

In nightly silence of the sleeping earth

And the lightning’s brightening the baby’s face

And his first cry that breaks the darkness

And fierce wind echoes the baby’s cry

And thrills the sky, anticipating the events

Tears off the leaves from ancient trees

Rejoices the great omen

The new-born mind as blank paper

Clean, empty and light like the calm surface of water

As the grown sprout tears the air apart

Gathers dust of life on the fresh leaves

And with the long root absorbing dirt

From all that are going to rotten near

The sprout is hardening, it doesn’t want to

But it will wither like those near that couldn’t leave

Born to be Defender of Native Land

Born to be rain, giving life

Born to be free as a proud bird

Flying in the sky

Born to be stronger than the sword and the storm

Born to be the river’s flow

Born to be boiling wolf’s blood

To be Flame of Hope

Born to be himself amongst the lost souls

The black hands of storm-clouds are clenching the sun

The wind is bringing anxiety, thrilling the ear

Beyond the dark horizon the seed of war is ripening

Bringing the smell of death

The warrior will fight for his people

For the rivers and forests of grey gods

For the holy flame of Perkuno

The sunlight is fading…

The day is dying away scratching the sky with its last rays

The last quiet day before the war

The last calm before the storm

The ground is trembling already

And Prussia stands still awaiting

Пруссияның рухы жүректерде оттайды

Перкуноның қасиетті алауы жанғанша

Қасиетті ормандардың қақ ортасында

Қарапайым адамдардың көзіне көрінбейді

Найзағай батырдың туғанын хабарлайды

Ұйқыдағы жердің түнгі тыныштығында

Ал найзағай сәбидің жүзін нұрландырады

Және оның қараңғылықты бұзатын алғашқы айқайы

Қатты жел сәбидің жылағанын қайталайды

Оқиғаларды болжап, аспанды толқытады

Ежелгі ағаштардың жапырақтарын жұлып алу

Үлкен белгіге қуанады

Жаңадан туылған ақыл таза қағаз сияқты

Судың тыныш бетіндей таза, бос және жеңіл

Өскен өскін ауаны жұлып алғанда

Жаңа жапырақтарға өмір шаңын                             өмір                                             м                                   |

Және ұзын тамырымен кірді сіңіреді

Жақын жерде шірігендердің барлығынан

Өскін қатып жатыр, ол қаламайды

Бірақ ол кете алмағандар сияқты солып қалады

Туған жерді қорғау үшін дүниеге келген

Жаңбыр болу үшін туылған, өмір беретін

Тәкаппар құс боп еркін болу үшін туған

Аспанда ұшу

Қылыш пен дауылдан да күшті болу үшін туылған

Өзеннің ағысы болу үшін туылған

Қасқырдың қанын қайнату болып туылған

Үміт оты болу

Жоғалған жандардың арасында өзі болу үшін туылды

Дауылды бұлттардың қара қолдары күнді қысып тұр

Жел уайымдап, құлақты толқытады

Қараңғы көкжиектен тыс соғыс ұрығы піседі

Өлімнің иісін әкелу

Жауынгер өз халқы үшін күреседі

Сұр құдайлардың өзендері мен ормандары үшін

Перкуноның қасиетті алауы үшін

Күн сәулесі сөніп барады…

Күн өзінің соңғы сәулелерімен аспанды тырнап, сөніп барады

Соғыс алдындағы соңғы тыныш күн

Дауыл алдындағы соңғы тыныштық

Жер қазірдің өзінде дірілдеп жатыр

Ал Пруссия әлі күтуде