Времени нет - Триада

Времени нет

Времени нет

Времени нет, на горизонте рассвет, холодный безжизненный свет

Времени нет, и горит в комнате треть сигареты и пепел в руке

Времени нет, в голове весь этот нелепый бред

Те ли мы или не те, с теми мы или же нет

В теле мы или в мешке

Времени нет, стрелки часов словно нож, сыплются головы с плеч

В петле дорожной авто, в метро беспечный поток, им ничего не успеть

Времени нет, мы копим себе на шелка, но черт съест даже древо креста

Грусть так пуста, желчью наполнен наш смех, времени нет

Времени нет!

Осень в дешёвом пальто, скелеты берёз в горизонт пялят глаза

Мимо несётся листва кубарем, и мне шепнёт:

«Времени нет», мороз размалюет окно озябшими пальцами рук

Кто-то напишет два слова всего, стеклу подарив все тепло и горечь мук

Времени нет, смерть еле слышно зайдёт, сядет как дома за стол

Скажет: Пойдем.

И я без страха взгляну ей в лицо, спрошу: «Что потом?»

Молвит она: «Вечность заждалась, мой друг, Вечность — конец твоих бед.»

«Времени дай», — я попрошу и ответит: «У Вечности времени нет.»

Мчится земля, все несётся куда-то.

Не догоняй

Из-за тебя человек и начался, кончился рай

Есть лишь момент, что было — остыло, что будет — мираж

Времени нет, и обман запускает секунды в тираж

Мчится земля, все несётся куда-то.

Не догоняй

Из-за тебя человек и начался, кончился рай

Есть лишь момент, что было — остыло, что будет — мираж

Времени нет, и обман запускает секунды в тираж

Там так время благосклонно и жестоко, нет

Не стоит сравнивать с блеском монет

И нам, — нам всем невидимые кандалы

Один за одним встаем и покидаем столы

Главные герои или простые ли

Преисполненные или пустые мы

Безысходно попали под факт, лишь на время

В руки выдан флаг — белый свет, мрак

Это лишь малый миг

Будто сон, от которого не скроет замок,

А жизнь уже зовет, но душу ум запер на засов

Да и сердце покрывает лёд

Растопить надо бы его, но ради чего?

Одни искали смысл в линии горизонта

Другие указали на золото, вроде он там

«Времени нет!»

— кричат трибуны, голос молчит

Музыка тоже — порваны струны

Мчится земля, все несётся куда-то.

Не догоняй

Из-за тебя человек и начался, кончился рай

Есть лишь момент, что было — остыло, что будет — мираж

Времени нет, и обман запускает секунды в тираж

Мчится земля, все несётся куда-то.

Не догоняй

Из-за тебя человек и начался, кончился рай

Есть лишь момент, что было — остыло, что будет — мираж

Времени нет, и обман запускает секунды в тираж

Уақыт жоқ

Уақыт жоқ

Уақыт жоқ, көкжиекте таң атты, салқын жансыз нұр

Уақыт жоқ, темекінің үштен бір бөлігі бөлмеде жанып, күлі қолында.

Уақыт жоқ, осы күлкілі сандырақтардың бәрі менің басымда

Біз бар ма, жоқ па, солармен біргеміз бе, жоқпыз ба

Біз денеде немесе қапшықтамыз

Уақыт жоқ, сағат тілі пышақтай, бастар иықтан түсіп жатыр

Жол вагонының тізбегінде, метрода, абайсызда, олар ештеңе істей алмайды

Уақыт жоқ, біз жібекке ақша жинап жатырмыз, бірақ шайтан тіпті крест ағашын жейді.

Мұң бос, күлкімізде өт, уақыт жоқ

Уақыт жоқ!

Арзан тон киген күз, көкжиекке қараған қайың қаңқалары

Жапырақ өкшесін басып өтіп, маған сыбырлайды:

«Уақыт жоқ», аяз терезені салқындатылған саусақтармен бояйды

Біреу стақанға азаптың барлық жылуы мен ащысын беріп, барлығы екі сөз жазады

Уақыт жоқ, ажал естіліп әрең кіреді, үйдегідей дастарханға жайғасады

Айт: кеттік.

Мен оның бетіне қорықпай қараймын, мен: «Сонда ше?» деп сұраймын.

Ол: «Мәңгілік күтті досым, Мәңгілік сенің қиындығың бітті» дейді.

«Маған уақыт беріңіз», - деп сұраймын және жауап беремін: «Мәңгілікте уақыт жоқ».

Жер асығады, бәрі бір жерде асығады.

Қуып қалмаңыз

Сен үшін, адам, жұмақ басталды, аяқталды

Бір сәт бар, не болды – суыды, не болады – сағым

Уақыт жоқ, ал алдау секундтарды айналымға жібереді

Жер асығады, бәрі бір жерде асығады.

Қуып қалмаңыз

Сен үшін, адам, жұмақ басталды, аяқталды

Бір сәт бар, не болды – суыды, не болады – сағым

Уақыт жоқ, ал алдау секундтарды айналымға жібереді

Уақыт өте мейірімді және қатыгез, жоқ

Монеталардың жылтырлығымен салыстыруға болмайды

Ал бізге – бәрімізге көрінбейтін бұғаулар

Бірінен соң бірі тұрып, үстелдерден шығамыз

Негізгі кейіпкерлер немесе қарапайым

Толамыз ба, боспыз ба

Үмітсіз фактінің астында қалды, біраз уақытқа ғана

Қолда ту шығарылады – ақ жарық, қараңғылық

Бұл кішкентай ғана сәт

Құлып жасырмайтын арман сияқты,

Ал өмір шақырып жатыр, бірақ ақыл жанды болтпен бекітті

Иә, жүрек мұзбен жабылған

Оны еріту керек еді, бірақ не үшін?

Кейбіреулер көкжиектен мән іздеді

Басқалары алтынды көрсетті, ол бар сияқты

«Уақыт жоқ!»

стендтер айғайлайды, дауыс тым-тырыс

Музыка да – үзілген ішектер

Жер асығады, бәрі бір жерде асығады.

Қуып қалмаңыз

Сен үшін, адам, жұмақ басталды, аяқталды

Бір сәт бар, не болды – суыды, не болады – сағым

Уақыт жоқ, ал алдау секундтарды айналымға жібереді

Жер асығады, бәрі бір жерде асығады.

Қуып қалмаңыз

Сен үшін, адам, жұмақ басталды, аяқталды

Бір сәт бар, не болды – суыды, не болады – сағым

Уақыт жоқ, ал алдау секундтарды айналымға жібереді