Don't You Call Me Anymore - The Staves

Don’t you call me anymore,

Don’t you call me anymore,

Arrive just to leave,

Like you did before.

You leave me on the run,

Scared of things that you have done,

You’re still not the scar,

And you’re still only young.

Don’t you see me anymore,

Don’t you see my sorry head,

As it hits the floor,

I’m blues-blinded.

Ohh-ohhh.

Ohh-ohh-ohhh.

Ohh-ohh-ohh.

Oh-ohh.

Oh-ohh.

Don’t you call me anymore,

I don’t want to hear, I’m sick of your singing.

Your voice isn’t silver to me now,

Your voice wasn’t silver before.

You’re the start to my end,

I may have made a few mistakes,

That I wish I could make them again,

I wish we were friends.

Ohh-ohh-ohhh,

I wish we were friends.

Ohh-ohh-ohh.

Oh-ohh.

Oh-ohh.

Маған енді қоңырау шалмайсың ба,

Маған енді қоңырау шалмайсың ба,

Шығу үшін келіңіз,

Бұрынғыдай.

Мені                                                                      |

Жасаған істеріңізден қорқып,

Сен әлі тыртық емессің,

Ал сен әлі жассың.

Мені енді көрмейсің бе,

Менің өкінішті басымды көрмейсің бе,

Ол еденге қарай,

Мен соқырмын.

Ой-ой.

Ой-ой-ой.

Ой-ой-ой.

Ой-ой.

Ой-ой.

Маған енді қоңырау шалмайсың ба,

Естігім келмейді, сенің ән айтуыңнан жалықтым.

Сенің дауысың қазір мен үшін күміс емес,

Сіздің дауысыңыз бұрын күміс емес еді.

Сен менің соңымның бастамасысың,

Мен бірнеше қателік жіберген шығармын,

Мен оларды қайтадан жасай алғым келеді,

Дос болғанымызды қалаймын.

Ой-ой-ой,

Дос болғанымызды қалаймын.

Ой-ой-ой.

Ой-ой.

Ой-ой.