The Good Earth - The Monkees

When I was a child and the road was dark and the way was long and alone,

My heart would lift as I turned the bend and saw the lights of home.

Now high above in a silent sky,

In a still and starry space,

A man looks down on the earth below,

And that blue and green and shining glow,

To him is the lights of home.

It’s the good earth, yes the good earth.

It’s a land of sun and rain and snow,

And mulberry trees and mistletoe,

And burning plains and raging seas,

And Sunday morning taking your ease,

Watching your children grow.

It’s the good earth, yes the good earth,

Where we fought and loved and killed and died,

And ruined and ravished the countryside,

But now, from a million miles away,

From another world that’s cold and gray,

Someone is able to look and say,

«That's the good earth.»

So isn’t it time we stopped the tears?

We’ve lived together for thousands of years,

And whether I’m wrong, and whether you’re right,

Whether you’re black, and whether I’m white,

One day we’ll stand on the edge of the world,

And someone will ask us the land of our birth,

And we’ll look into his eyes and quietly say:

«It's the good earth, yes the good earth.»

Why can’t we be good on the good earth?

Мен бала кезімде жол қараңғы, жол ұзақ және жалғыз болған кезде,

Мен иілуді бұрып, үйдің жарығын көрдім.

Енді мылқау аспанда биікте,

Тыныш және жұлдызды кеңістікте,

Адам төмен жерге қарады 

Бұл көк және жасыл және жарқыраған жарқырау,

Ол үшін үйдің шырағы.

Бұл жақсы жер, иә жақсы жер.

Бұл күн, жаңбыр мен қардың елі,

Ал тұт ағаштары мен омела,

Жанып тұрған жазықтар мен теңіздер,

Ал жексенбінің таңы жеңілдеп,

Балаларыңыздың өсіп жатқанын көру.

Бұл жақсы жер, иә жақсы жер,

Біз шайқасқан, сүйген, өлтірген және өлген жерде,

Ауылды қиратып, қиратты,

Бірақ қазір миллион миль қашықтықтан,

Суық және сұр басқа әлемнен,

Біреу қарап  айта алады:

«Бұл жақсы жер.»

Сондықтан біз көз жасымызды тоқтаттық емес пе?

Біз мыңдаған жылдар бойы бірге өмір сүрдік,

Мен қателесем бе, сіз дұрыссыз ба,

Сен қара болсаң да, мен ақ болсам да,

Бір күні біз әлемнің шетінде қаламыз,

Біреу бізден туған жерді сұрайды,

Біз оның көзіне қарап, үнсіз айтамыз:

«Бұл жақсы жер, иә жақсы жер».

Неліктен біз жақсы жерде жақсы бола алмаймыз?