Mon slip - Têtes Raides

Parce qu’il n’attachait pas son chapeau

Les marécages

L’ont avalé tout cru tout chaud

Dans les nuages

C’est bien normal car son chapeau c'était un corbeau

Profitant de l’orage

Il avait rendez-vous

Aux peupliers sauvages

Maintenant qu’j’ai l’crâne tout rasibus

On pourrait croire on pourrait croire

Qu’les corbeaux ça vit dans les gares

Je n’veux pas être de ce départ

Si toutes les fleurs

Portaient un nom

On t’appellerait

Fille de rien

Les corps sont beaux

Sans les âmes

Sur les gammes

Les corbeaux

Tachent le large paysage

Du concerto des chapeaux

Parce qu’il laissait flotter son manteau

Les feux de glace

Dans le blizzard des hauts-fourneaux

Plus une trace

Que voulez-vous mais son manteau c'était une peau de vache

L’herbe de carne du troupeau

Qui fricotait du rififi

La rixe lui brûlait la peau

Maintenant qu’j’ai l’poitrail dépourvu

N’allez pas croire n’allez pas croire

Qu’les chameaux ça traîne pas les bars

Quand ils ne sont pas au placard

Parce qu’il n’enlaçait jamais ses croquenots

Ah misère

Le ciel c’est la terre craquelée

Et mes chaussons c’est du papier

Quelle connerie mais ces godasses en croco

Qui s’font la belle

Mais on aurait dit qu’j’aurais rien dit

Vu que je marche à côté d’elles

Maintenant qu’j’galope nus pieds sur l’eau

On pourrait croire on pourrait croire

Qu’les caïmans ont faim d’me voir

Chacun trouvera son histoire

Cette fleur

Porte un nom

On l’appelle

Fille de rien

Les corps sont beaux

Sans les âmes

Sans nos armes

Nos oripeaux

Et légère, passagère

Je plongerai dans les eaux

Ça compte pas, c’est dégueulasse

On nous a piqué nos enfances

Ça compte pas cette fois-là

On m’avait pas prévenu tout ça

N’y comptez pas, j’vous l’dirai pas

Où l’on a planqué les morceaux

Nos allumettes et nos copeaux

J’vous l’dirai pas, j’vous l’dirai pas

Et dans les flammes des corbeaux

Des peaux de vache et des crocos

Danse l’insouciance

Mais si Mon Slip est en kangourou

Soit circonspect ou bien alors

Reprends ton vieux clacos en or

Mon vieux corbeau et moi j’arrête tout

Өйткені ол бас киімін байламаған

Батпақтар

Оны шикі күйінде жұтып қойған

Бұлттарда

Бұл қалыпты жағдай, өйткені оның қалпағы қарға еді

Дауылдан ләззат алу

Оның кездесуі болды

Жабайы теректерге

Енді менде бас сүйегінің барлығы расибус

Біз сенетін болдық

Бұл қарғалар станцияларда тұрады

Мен бұл кетуден болғым келмейді

Барлық гүлдер болса

Аты болды

Біз сені шақыратын едік

Ештеңенің қызы

Денелері әдемі

жандарсыз

Диапазондарда

Қарғалар

Кең пейзажды бояңыз

Қалпақтардың концертінен

Өйткені ол пальтосын суға қалдырды

Мұз оттары

Домна пешінде боран

Із емес

Оның пальтосы сиыр терісінен басқа не қалайсың

Табын ет шөптері

Кім риффи пісіріп жатыр еді

Төбелес оның терісін күйдірді

Енді менің кеудем бос

Сенбе сенбе

Түйелер торға ілінбесе екен

Олар шкафта болмаған кезде

Өйткені ол ешқашан крокеноттарын құшақтап көрмеген

О, қасірет

Аспан - жарылған жер

Ал менің тәпішкелерім қағаз

Бұл қолтырауын туфлиінен басқа не деген сұмдық

Кім өзін әдемі етеді

Бірақ мен ештеңе айтпайтын сияқтымын

Мен олардың қасында жүргенімде

Енді мен суда жалаңаяқ жүгіріп келемін

Біз сенетін болдық

Қаймандардың мені көргісі келгені

Әркім өз тарихын табады

Бұл гүл

Аты бар

деп аталады

Ештеңенің қызы

Денелері әдемі

жандарсыз

Біздің қарусыз

Біздің қаңылтыр

Және жеңіл, өткінші

Мен суға түсемін

Бұл есептелмейді, бұл жиіркенішті

Балалық шағымыздан айырылдық

Бұл жолы есептелмейді

Мұның бәрі маған ескертілген жоқ

Оған сенбе, мен саған айтпаймын

Бөлшектерді қайда жасырдық

Біздің сіріңкелер мен қырынулар

Мен саған айтпаймын, айтпаймын

Ал қарғалардың жалынында

Сиыр терісі мен қолтырауын

Уайымсыз билеңіз

Бірақ егер Менің қысқашаларым кенгуруда болса

Сақ болыңыз, әйтпесе

Ескі алтын клапаныңызды қайтарыңыз

Қарт қарғам екеуміз бәрін тоқтатамыз