Город изо льда - Теория света

Холодный блеск в его глазах,

Что видят всё насквозь.

Пустынных улиц темнота,

Где я незваный гость, забытый навсегда.

Он смотрит на меня в упор,

Вселить пытаясь страх.

Молчанье душной пеленой

Царит в его дворах, всё словно изо льда.

Тихо падал снег.

Этой ночью я уснуть не мог —

Против неба замышлял мятеж.

Тихо падал снег.

Падал снег на землю с крыш домов.

Словно пепел разбитых надежд.

Он гнал меня,

Словно знал всё наперёд,

Словно знал всему итог.

Чья в том вина?

В сердце лишь холодный лёд

И рассвет далёк

В городе изо льда.

Раскинув руки улиц врозь

Прочь от своей груди

Он думал, что невечна ночь,

Невечно царство льдин, сковавших его сны.

За годом год, за веком век

Он ждал тая печаль

И верил, что придёт рассвет,

Разрушив стены льда.

Падёт заклятье тьмы.

Мир волшебных грёз

В свете фонарей рисует снег.

Танцуют тени на стекле.

Ненависть и злость

Его спутники теперь на век

Это пепел разбитых надежд.

Он гнал меня,

Словно знал всё наперёд,

Словно знал всему итог.

Чья в том вина?

В сердце лишь холодный лёд

И рассвет далёк

В городе изо льда.

Сон — вечная зима.

Я так устал…

Неспешно жизнь прошла,

Пока я спал.

Искать горящий взгляд —

Напрасный труд.

Ведь все в округе спят,

И все умрут!

(Я в тебе растворюсь,

С серой массой сольюсь,

Ты меня поглотил, глыбой льда придавил)

Жизнь лишь пепел разбитых надежд…

Он гнал меня,

Словно знал всё наперёд,

Словно знал всему итог.

Чья в том вина?

В сердце лишь холодный лёд

И рассвет далёк

В городе изо льда.

(В городе изо льда, в городе изо льда, в городе изо льда…)

Көзінде суық ұшқын

Олар бәрін байқайды.

Елсіз көшелер қараңғы,

Мен қайдамын, шақырылмаған қонақ, Мәңгілікке ұмытылған.

Ол маған қарады,

Қорқынышты оятуға тырысу.

Пердедегі тыныштық

Оның сарайында билік жүргізеді, бәрі мұздан жасалғандай.

Қар тыныш жауды.

Сол түні мен ұйықтай алмадым -

Аспанға қарсы көтеріліс жоспарланды.

Қар тыныш жауды.

Үйлердің төбесінен қар жерге түсті.

Үзілген үміттердің күліндей.

Ол мені айдады

Бәрін алдын ала білгендей

Бәрінің соңын білгендей.

Кім кінәлі?

Жүректе тек суық мұз бар

Ал таң алыс

Мұзды қалада.

Көшелердің қолдарын бір-бірінен бөлу

Кеудеңізден аулақ болыңыз

Түн мәңгі емес деп ойлады,

Оның армандарын бұғаулаған мұз айдыны мәңгілік.

Жылдан жылға, ғасырдан ғасырға

Ол сол қайғыны күтті

Мен сендім таң атар деп,

Мұз қабырғаларын бұзу.

Қараңғылық сиқыры түседі.

Сиқырлы армандар әлемі

Қар шамдар жарығымен тартады.

Көлеңкелер әйнекте билейді.

Жек көру мен ашу

Оның серіктері қазір мәңгілік

Бұл үзілген үміттің күлі.

Ол мені айдады

Бәрін алдын ала білгендей

Бәрінің соңын білгендей.

Кім кінәлі?

Жүректе тек суық мұз бар

Ал таң алыс

Мұзды қалада.

Ұйқы - мәңгілік қыс.

Мен сонша шаршадым…

Өмір ақырын өтті

Мен ұйықтап жатқанда.

Жанып тұрған көріністі іздеу -

Босқа кеткен еңбек.

Өйткені, көршінің бәрі ұйықтап жатыр,

Және бәрі өледі!

(Мен сенде еримін,

Мен сұр массамен біріктіремін,

Сіз мені жұтып қойдыңыз, бір кесек мұзбен сындырдыңыз)

Өмір деген үзілген үміттердің күлі ғана...

Ол мені айдады

Бәрін алдын ала білгендей

Бәрінің соңын білгендей.

Кім кінәлі?

Жүректе тек суық мұз бар

Ал таң алыс

Мұзды қалада.

(Мұз қалада, мұз қалада, мұз қалада...)