По городам - Svyat, Андрей Леницкий

Разлетелись по городам, черно-белые снятся птицы

Не успели сказать пока и увидеть огней столицы

За окном больше никогда не увидят влюбленных вместе

Мы разъехались навсегда, но остались лишь в этой песне

Поздно терпеть, перестань немедленно таять

Просто стереть, надевая петли на память

Страсть и азарт налегке уплыли со страхом

Здравствуй вокзал, привет унылое завтра

Я еще не съехал, но крыша съехать успеет

Хоть я и шел к успеху, но успех шел быстрее

Нам не до печатей в паспорте, так для чего мы в сети

И всё за плечами пасмурно, нам ничего не светит

Мешай алкоголь с никотином, мешая боль с негативом

С тобой не хватило мне и жаль и больно противно

Я тут же с петель срывался, нас кружат метели в танце

Под душем немели пальцы, нам нужен билетик в карцер

Обреченно под конец всегда меняли повадки

Я как никчемный продавец, у меня неполадки

Мы променяли близких, зато на виски со льдом

И льются виски за то, ты прикроешь брызги зонтом

Разлетелись по городам, черно-белые снятся птицы

Не успели сказать пока и увидеть огней столицы

За окном больше никогда не увидят влюбленных вместе

Мы разъехались навсегда, но остались лишь в этой песне

На твоей шее будто шарф, я был подлецом

Утро уже не будет жаль, вилка в висок

И ты, а шее не мешай, пыль, а не сон

Ведь я уже не дышал хоть и выл в унисон

Тупо мне лопочешь что-то про друга про лета

И я будто велогонщик снова по кругу по треку

По-другому нельзя, ведь шли мы по дороге риска

Далеко не друзья, ведь жили далеко не близко

Забудем, ведь любовь дает и пока я жив

На блюде с голубой каемкой по краям жир

Не все гладко, скажи, давай про левые мысли

У меня сладкая жизнь?

Ага, проблемы ириски

Мы не дети обид и нам лететь как метеорит,

Но тлеть и парить, ведь там детей не ветер дарить

Вместе не разлюбим, тут всем колоссально обидно

И стекло разлуки — это зеркало заднего вида

Разлетелись по городам, черно-белые снятся птицы

Не успели сказать пока и увидеть огней столицы

За окном больше никогда не увидят влюбленных вместе

Мы разъехались навсегда, но остались лишь в этой песне

Қалаларға шашылып, ақ-қара құстар армандайды

Бізде әлі айтып, елорданың жарығын көруге уақыт болмады

Ғашықтар енді ешқашан терезенің сыртында көрінбейді

Екеуміз мәңгілікке айырылдық, бірақ осы әнде ғана қалдық

Шыдауға тым кеш, балқуды дереу тоқтатыңыз

Тек жадқа циклдарды қоюды өшіріңіз

Құмарлық пен толқу қорқынышпен жеңіл желкенді

Сәлем станция, сәлеметсіз бе, ертеңгі күнсіз

Мен әлі көшкен жоқпын, бірақ төбенің шығуға уақыты болады

Мен жетістікке жетсем де, табыс тезірек жүріп жатты

Бізде төлқұжатқа мөр басуға уақыт жоқ, неге желіде отырамыз

Ал артымызда бәрі бұлыңғыр, бізге ештеңе жарқырамайды

Алкогольді никотинмен араластырыңыз, ауырсынуды негативтілікпен араластырыңыз

Мен сенімен жеткіліксіз болдым, мен өкінемін және өте жиіркеніштімін

Мен бірден топсадан құладым, биде боран соғып жатыр

Душ астында саусақтар ұйыған, жазалау камерасына билет керек

Ақыр соңында, әдеттер өзгерді

Мен түкке тұрғысыз сатушы сияқтымын, менде қиындықтар бар

Біз туыстарымызды алмастырдық, бірақ мұзбен вискиге

Ал виски құйып жатыр, өйткені сіз шашыраған жерлерді қолшатырмен жабасыз

Қалаларға шашылып, ақ-қара құстар армандайды

Бізде әлі айтып, елорданың жарығын көруге уақыт болмады

Ғашықтар енді ешқашан терезенің сыртында көрінбейді

Екеуміз мәңгілікке айырылдық, бірақ осы әнде ғана қалдық

Орамалдай мойныңда, Жаман болдым

Таң бұдан былай өкінішті, ғибадатханадағы шанышқы болмайды

Ал сен, мойыныңды мазалама, шаң-тозаң, ұйықтама

Бірауыздан айқайлағаныммен, енді тыныс алмай қалдым

Ақымақ сен маған жаз туралы досым туралы бірдеңе деп күбірлейсің

Ал мен тағы да жолдың айналасындағы велосипедші сияқтымын

Басқа амал жоқ, өйткені біз тәуекел жолымен жүрдік

Достардан алыс, өйткені олар жақыннан алыс өмір сүрді

Ұмытайық, өйткені махаббат береді және мен тірі кезде

Майдың шетіне көк жиегі бар ыдысқа

Бәрі ойдағыдай болып жатқан жоқ, айтыңызшы, солақай ойларды айтайық

Менің тәтті өмірім бар ма?

Иә, ірімшік мәселесі

Біз қорлаудың балалары емеспіз және метеорит сияқты ұшамыз,

Бірақ түтіндеп, қалықтау, өйткені балаларға беретін жел жоқ

Бірге біз махаббаттан айырылмаймыз, мұнда бәрі қатты ренжіді

Ал айыру шыны – артқы көрініс айнасы

Қалаларға шашылып, ақ-қара құстар армандайды

Бізде әлі айтып, елорданың жарығын көруге уақыт болмады

Ғашықтар енді ешқашан терезенің сыртында көрінбейді

Екеуміз мәңгілікке айырылдық, бірақ осы әнде ғана қалдық