Brief an Gott - Sündenklang

Ich schreib mit meinen Tränen

einen letzten Brief zu dir.

getränkt mit meinem Blut,

nehm ich heut Abschied von dir.

Ich bin der nur gehetzt wird

der der nur zerfetzt wird.

Der den keiner hört,

der der nur verletzt wird,

ich bin der den man getreten hat,

der gehofft, geglaubt und gebetet hat.

Und ich schreib dir diesen Brief,

meine letzten Worte,

verlassen von dir an königlicher Pforte.

Verlassen, verdammt, ausgebrannt,

von Gefühlen zerfetzt

mit seinem Kreuz in der Hand.

Ich schreib dir diesen Brief um mir selbst zu verzeihen.

Gebrochen von dir, meine letzten Zeilen, du bist mein Herr,

mein Gott,

mein Leid,

mach’s gut.

Wir sehen uns gleich.

Ich schreibe diese Zeilen,

gegen die Leere tief in mir,

die ich hab seitdem sie ging.

Sag warum musste ich sie verlieren?

Ich war dein treuer Diener,

hab getan was dir beliebt,

erkennst du nicht mehr wer ich bin,

dass du mir nimmst was ich so lieb?

(Dank an L. R für den Text)

Көз жасыммен жазамын

Сізге соңғы хат.

қаныма малынған

Мен бүгін сенімен қоштасамын.

Мен ғана асығып жатырмын

тек ұсақталатын.

ешкім естімейтін

тек зардап шегетін адам

Мен тепкен адаммын

үміттенген, сенген және дұға еткен.

Ал мен саған бұл хатты жазып отырмын

менің соңғы сөздерім

Сіз патша қақпасында қалдырған.

Тастанды, қарғыс атқан, өртенген,

сезімнен айырылды

қолында крестпен.

Мен сізге бұл хатты өзімді кешіру үшін жазып отырмын.

Өзіңнен үзілген, соңғы жолдарым, сен менің мырзамсың

құдайым-ай,

менің қайғым

өз-өзіңді күт.

Жақында кездесеміз.

Мен бұл жолдарды жазамын

ішімдегі тереңдікке қарсы

Менде ол кеткеннен бері болды

Айтшы, неге мен оны жоғалтуым керек еді?

Мен сенің адал қызметшісің едім

өзіңізге ұнайтын нәрсені жасады

Менің кім екенімді енді танымайсың ба?

Мен қатты жақсы көретін нәрсені аласың ба?

(Мәтін үшін L.R-ге рахмет)