Chanson D'automne - sToa

Les sanglots longs

Des violons

De l’automne

Blessent mon coeur

D’une langueur

Monotone

Tout suffocant

Et Blême, quand

Sonne l’heure

Je me souviens

Des jours anciens

Et je pleure…

Et je m’en vais

Auvent meuvais

Qui m’emporte

Deça, dela

Pareil à la

Feuille morte

Ұзақ жылайды

Скрипкалар

Күздің

жүрегімді ауыртты

Жалқаулықтан

Монотонды

Барлығы тұншығып жатыр

Ал Пале, қашан

Сағатты соғады

Менің есімде бар

өткен күндер

Ал мен жылаймын...

Ал мен кетемін

Шатыр қозғалды

мені кім алып кетеді

Артынан, ары қарай

Ұқсас

Өлі жапырақ