Трамвай. - Стас Михайлов

Как Трамвай последний, уходящий в полночь,

Не пришел, остался, вот такая штука.

Жизнь такая мерзость, жизнь такая сволочь…

Все в ней продается, как в барделе сука.

Припев:

Оборвутся рельсы у ворот погоста.

И червей могильных трапеза намедни

Кончилось и баста, ясно все и просто:

Опоздал всего лишь на трамвай последний.

И немытой девкой с неприкрытым срамом

Готова отдаться за стакан портвейна,

Как чердак забытый весь заброшен хламом

Жизнь идет по шпалам тупо, без идейно.

Припев:

Оборвутся рельсы у ворот погоста.

И червей могильных трапеза намедни

Кончилось и баста, ясно все и просто:

Опоздал всего лишь на трамвай последний.

Опоздал всего лишь на трамвай последний.

Опоздал всего лишь на трамвай последний.

Опоздал всего лишь на трамвай последний.

Түн ортасында соңғы трамвай жөнелгендей,

Ол келмеді, қалды, солай болды.

Өмір қандай жексұрын, өмір сондай сұмдық...

Ондағының бәрі жезөкшелер үйіндегі қаншық сияқты сатылады.

Хор:

Шіркеу ауласының қақпасында рельстер сынып қалады.

Ал кешегі қабір астының құрттары

Міне бітті, бәрі түсінікті және қарапайым:

Мен соңғы трамвайды ғана өткізіп алдым.

Ал, ұяты жасырынған жуылмаған қыз

Бір стақан порт үшін бас тартуға дайын,

Ұмытылған шатыр сияқты, бәрі қоқыспен тасталған

Өмір ойсыз, ақымақтықпен ұйықтап жатыр.

Хор:

Шіркеу ауласының қақпасында рельстер сынып қалады.

Ал кешегі қабір астының құрттары

Міне бітті, бәрі түсінікті және қарапайым:

Мен соңғы трамвайды ғана өткізіп алдым.

Мен соңғы трамвайды ғана өткізіп алдым.

Мен соңғы трамвайды ғана өткізіп алдым.

Мен соңғы трамвайды ғана өткізіп алдым.