Покаяние - Стас Михайлов

О, сколько можно суд вершить

Осатанелою толпою

Над той, где сорок сороков стоит с протянутой рукою?

Над той, где сорок сороков стоит с протянутой рукою?

Отчизна бедная моя,

Как я хочу, чтоб ты восстала

Из пепла, боли и руин,

Чтоб не боялась, не дрожала.

Чтобы величие твое

Не показным лишь было только.

Кругом измена и обман, паденье нравов видеть больно.

Кругом измена и обман, паденье нравов видеть больно.

В круговороте бытия,

Средь неустройства и разлада

За ширмой прячется чума, зовет к себе на пир разврата.

За ширмой прячется чума, зовет к себе на пир разврата.

Когда не будем знать, кто мы,

Своих корней и своих предков,

То пепсикольная страна

Сожрет нас мигом, без объедков.

Они и так, как злые псы

С слюной, текущею из пасти

Стоят у наших рубежей,

Скулят и лязгают от счастья.

От предвкушения того,

Что ты оплот последний христианства,

И что ты не будешь никогда

Грозой всемирного пространства.

Однажды мы, предав царя,

Должны покаяться пред Богом!

Мы, преступив закон небес,

В миг стали изгнанным народом.

Пора покаяться, понять:

Мы предавать уже не можем,

Мы все стоим у той черты, ступив во тьму, мы в свет не вхожи.

Мы все стоим у той черты, ступив во тьму, мы в свет не вхожи.

О, сколько можно суд вершить

Осатанелою толпою

Над той, где сорок сороков стоит с протянутой рукою?

Над той, где сорок сороков стоит с протянутой рукою.

О, сіз қаншалықты баға бере аласыз

құтырған тобыр

Қырық шаян қолын созып тұрған жердің үстінде ме?

Қырық шаян қолын созып тұрған жердің үстінде ме?

Менің бейшара Отаным

Мен сенің қалай көтерілгеніңді қалаймын

Күлден, аурудан және қираудан,

Қорықпау үшін, дірілдеп қалмау үшін.

Осылайша сіздің ұлылығыңыз

Тек бұл әсем емес еді.

Айналада сатқындық пен қулық бар, имандылықтың құлдырауын көргенде жан ауыртады.

Айналада сатқындық пен қулық бар, имандылықтың құлдырауын көргенде жан ауыртады.

Өмір циклінде

Тәртіпсіздік пен келіспеушілік ортасында

Оба экранның артына жасырынып, өзін азғындық мерекесіне шақырады.

Оба экранның артына жасырынып, өзін азғындық мерекесіне шақырады.

Өзіміздің кім екенімізді білмеген кезде

Олардың тамыры мен ата-бабалары,

Бұл ел аузында

Бізді әп-сәтте, қалдықсыз жейді.

Олар зұлым иттер сияқты

Ауыздан ағып жатқан сілекеймен

Олар біздің шекарамызда,

Олар қуаныштан жылап, шырылдады.

Күтуден

Сіз христиандықтың соңғы қорғаны екенсіз,

Және бұл сіз ешқашан болмайды

Әлемдік кеңістіктегі найзағай.

Бір күні біз патшаға опасыздық жасап,

Алланың алдында тәубе етуіміз керек!

Біз аспан заңын бұзамыз,

Әп-сәтте олар жер аударылған халыққа айналды.

Тәубе етудің уақыты келді, түсініңіз:

Біз енді опасыздық жасай алмаймыз

Біз бәріміз сол қатарда тұрамыз, қараңғылыққа қадам басып, жарыққа кірмейміз.

Біз бәріміз сол қатарда тұрамыз, қараңғылыққа қадам басып, жарыққа кірмейміз.

О, сіз қаншалықты баға бере аласыз

құтырған тобыр

Қырық шаян қолын созып тұрған жердің үстінде ме?

Қырық шаян қолын созып тұрған жердің үстінде.