Париж, париж - Стас Михайлов

Ну вот и мы сыграли нашу роль, в финальном акте неоконченной любви,

Париж, Париж ты причинил мне эту боль, от счастья нашего потеряны ключи.

Париж, Париж ты причинил мне эту боль, от счастья нашего потеряны ключи.

Припев:

С тобою мы под проливным дождем, мы отмечаем наши проводы любви,

Укрылись мы под стареньким зонтом, но не укрыть нам наши души от тоски.

Глаза в глаза и целый мир застыл, и не хватает сил сказать не уходи,

Не верю я, что мы с тобой в последний раз, а может все еще сумеем мы спасти.

Париж, Париж ты причинил мне эту боль, от счастья нашего потеряны ключи.

С тобою мы под проливным дождем, мы отмечаем наши проводы любви,

Укрылись мы под стареньким зонтом, но не укрыть нам наши души от тоски.

Глаза в глаза и целый мир застыл, и не хватает сил сказать не уходи,

Не верю я, что мы с тобой в последний раз, а может все еще сумеем мы спасти.

Припев:

С тобою мы под проливным дождем, мы отмечаем наши проводы любви,

Укрылись мы под стареньким зонтом, но не укрыть нам наши души от тоски.

Глаза в глаза и целый мир застыл, и не хватает сил сказать не уходи,

Не верю я, что мы с тобой в последний раз, а может все еще сумеем мы спасти.

С тобою мы под проливным дождем, мы отмечаем наши проводы любви,

Укрылись мы под стареньким зонтом, но не укрыть нам наши души от тоски.

Глаза в глаза и целый мир застыл, и не хватает сил сказать не уходи,

Не верю я, что мы с тобой в последний раз, а может все еще сумеем мы спасти.

Міне, біз аяқталмаған махаббаттың соңғы әрекетінде өз рөлімізді ойнаймыз,

Париж, Париж, сен маған осы азапты тудырдың, біздің бақытымыздың кілттері жоғалды.

Париж, Париж, сен маған осы азапты тудырдың, біздің бақытымыздың кілттері жоғалды.

Хор:

Біз сенімен бірге жаңбырда, біз махаббатпен қоштасуды тойлаймыз,

Ескі қолшатырдың астына пана алдық, бірақ сағыныштан жанымызды жасыра алмаймыз.

Көзге көрініп, бүкіл әлем қатып қалды, ал барма деуге күш жетпейді,

Сізбен соңғы рет бірге екенімізге сенбеймін, бірақ, мүмкін, біз әлі де құтқара аламыз.

Париж, Париж, сен маған осы азапты тудырдың, біздің бақытымыздың кілттері жоғалды.

Біз сенімен бірге жаңбырда, біз махаббатпен қоштасуды тойлаймыз,

Ескі қолшатырдың астына пана алдық, бірақ сағыныштан жанымызды жасыра алмаймыз.

Көзге көрініп, бүкіл әлем қатып қалды, ал барма деуге күш жетпейді,

Сізбен соңғы рет бірге екенімізге сенбеймін, бірақ, мүмкін, біз әлі де құтқара аламыз.

Хор:

Біз сенімен бірге жаңбырда, біз махаббатпен қоштасуды тойлаймыз,

Ескі қолшатырдың астына пана алдық, бірақ сағыныштан жанымызды жасыра алмаймыз.

Көзге көрініп, бүкіл әлем қатып қалды, ал барма деуге күш жетпейді,

Сізбен соңғы рет бірге екенімізге сенбеймін, бірақ, мүмкін, біз әлі де құтқара аламыз.

Біз сенімен бірге жаңбырда, біз махаббатпен қоштасуды тойлаймыз,

Ескі қолшатырдың астына пана алдық, бірақ сағыныштан жанымызды жасыра алмаймыз.

Көзге көрініп, бүкіл әлем қатып қалды, ал барма деуге күш жетпейді,

Сізбен соңғы рет бірге екенімізге сенбеймін, бірақ, мүмкін, біз әлі де құтқара аламыз.