Kommentarfunktion - Sookee

Wenn das gros der zeit nur noch leistung bedeutet

Mach das schaff das dis muss irgendwie gehn

Und courage keine eigene meinung mehr äußert

Mein wort würde nur seine wirkung verfehlen

Wenn neid und rache ihr beileid nur heucheln

Ihr werk war mit so viel würde beseelt

Und die doppelte moral ihren lifestyle leugnet

Auch wir haben etliche hürden zu nehmen

Dann muss ich kotzen oder heulen oder beides oder schweigen

Dann fürcht ich mich davor mir sei eitelkeit zu eigen

Und mein eigner arsch mir näher als das ziel im transparent

So als hätt ich meine ideale lieber ganz verdrängt

Dann schau ich mir an was ringsum alles passiert

Und dann stell ich auch noch fest ich hab mitunter nix kapiert

Dann fühl mich vom stress und der hektik erschlagen

Also zieh ich mich zurück und bedeck mich fragen

Wo beginnt der luxus meiner panik

Weshalb bewegt sich keine kraft in dieser statik

Wie nur decodier ich diese nachricht

Wer wirft einen kiesel in das zahnrad der mechanik

Am meisten knabber ich an dem was offensichtlich erscheint

Erst hab ich sie erschaffen dann die enge verflucht

Manchmal hab ich’s falsch geäußert aber richtig gemeint

Ich bündel gegensätze hoff dass mich erkenntnis besucht

Wenn kohle neben der kugel auch köpfe regiert

Sieh wie euros dem denken doch ähneln

Und sich der junge aufm besten weg in die plötze verliert

Wer will ihm die fehler verwehren?

Wenn die sorge um die nächste an erschöpfung krepiert

Sie hat sich allen menschen gegeben

Und die sicherheit der wärme doch ganz plötzlich gefriert

Und ich dachte wir kennen uns schon ewig

Dann muss ich schreien oder schlafen oder beides oder wüten

Dann fürcht ich könnt mich mit der scheiße vergnügen

Und mein gewissen befände sich weit weg von mir

So als sei mein guter wille einfach explodiert

Dann schau ich mir an was im innern so los ist

Und dann brauch ich mich nicht wundern wenn ich immer erbost bin

Dann ist alles noch viel dümmer ich brauch echt nicht zu klagen

Also zieh ich mich zurück und bedeck mich fragen

Wenn deutsche geschichte die deutschen noch stolz macht

Wir haben doch damit nichts mehr zu tun

Und die idee von ‘nem volk ein anderes volk hasst

Der unterschied reicht doch bis auf das blut

Wenn einer befiehlt der rest gehorsam gelobt

Brüder und kämpfer so wahr uns gott helfe

Und die uniform weiter das morden erprobt

Der verteidigungsfall ist gar nicht so selten

Dann muss ich denken oder fluchen oder beides oder kämpfen

Dann fürchte ich mich vor der einfalt der grenzen

Und ließ mich fast verarschen vom falschen beleg

So als käm ich sogar zum scheitern zu spät

Dann schau ich mir an was in dem land vor sich geht

Dann bemerk ich wie sich diese spannung langsam fortbewegt

Und dann bleibt mir manches zuletzt noch zu sagen

Also zieh ich mich zurück und bedeck mich fragen

Уақыттың көп бөлігі өнімділікті білдіретін кезде

Жасаңыз, бұл қандай да бір жолмен жұмыс істеуі керек

Ал батылдық енді менің жеке пікірімді білдірмейді

Менің сөзім оның әсерін жоғалтады

Қызғаныш пен кек болғанда оның көңіл айтуы тек кейіп танытады

Оның жұмысы соншалықты абыроймен шабыттанды

Ал қос стандарт олардың өмір салтын жоққа шығарады

Біздің де еңсеруіміз керек бірқатар кедергілер бар

Содан кейін мен құсуым немесе жылауым немесе екеуі де үндемеуім керек

Сосын мен бос сөзге ие болудан қорқамын

Ал менің өз есегім мөлдірдегі мақсатқа жақынырақ

Мен өз идеалдарымды толығымен басуды жөн көретін сияқтымын

Сосын айналада не болып жатқанына қараймын

Сосын мен де кейде түсінбейтінімді түсінемін

Сосын күйзеліске, күйбең тірлікке шыдаймын

Сондықтан мен зейнеткерлікке шығып, өзімді таң қалдырамын

Менің дүрбелеңнің сәні қайдан басталады

Неліктен бұл статикада күш қозғалмайды?

Бұл хабарламаны қалай декодтау керек

Механизатордың тетігіне тасты кім лақтырады

Ең бастысы, мен анық көрінетін нәрсені тістеймін

Алдымен соларды жараттым, сосын жақындарын қарғадым

Кейде қате айттым, бірақ дұрыс айттым

Мен қарама-қайшылықтарды біріктіремін, білім маған келеді деп үміттенемін

Көмір бастарды да, шарларды да басқарған кезде

Еуроның ойлауға қаншалықты ұқсас екенін қараңыз

Ал бала ең жақсы жолда өзін шұбарда жоғалтады

Оның қателіктерін кім жоққа шығарғысы келеді?

Келесі туралы уайымдағанда шаршап өледі

Ол өзін бәріне берді

Ал жылу қауіпсіздігі бірақ кенеттен қатып қалады

Мен бір-бірімізді мәңгілікке танимыз деп ойладым

Сосын мен айқайлауым немесе ұйықтауым немесе екеуін де ашуым керек

Сосын мен сол боқтықпен көңіл көтере аламын ба деп қорқамын

Ал менің ар-ұжданым менен алыс болар еді

Менің жақсылығым жай ғана жарылғандай

Сосын іште не болып жатқанына қараймын

Сосын мен үнемі ашуланып жүрсем, таң қалудың қажеті жоқ

Сонда бәрі әлдеқайда ақымақ, маған шағымданудың қажеті жоқ

Сондықтан мен зейнеткерлікке шығып, өзімді таң қалдырамын

Неміс тарихы әлі күнге дейін немістерді мақтан тұтады

Оған енді біздің еш қатысымыз жоқ

Ал басқа халықты жек көретін халықтың идеясы

Айырмашылық қанға түседі

Біреуі бұйрық бергенде, қалғандары мойынсұнып ант береді

Бауырлар мен күрескерлер бізге Құдай көмектес

Ал форма өлтіруді жалғастыруда

Қорғаныс жағдайы соншалықты сирек емес

Сосын ойлануым керек немесе ант беруім керек немесе екеуін де айтуым керек

Сосын шекараның қарапайымдылығынан қорқамын

Және қате түбіртекпен мені алдап кете жаздады

Тіпті сәтсіздікке де кешіккендей

Сосын елде не болып жатқанын қараймын

Содан кейін мен бұл шиеленістің баяу жүріп жатқанын байқаймын

Содан кейін менде әлі де айтатын бірнеше нәрсе бар

Сондықтан мен зейнеткерлікке шығып, өзімді таң қалдырамын