Besinn mich - Sookee

Verse1:

Ich hab angst vor diesem text

Ich hab angst vor diesem text weil mein kopf mir I’m weg ist

Ich hab angst vor meinem wesen angst es sei ewig

Angst ich sei starr nicht ausreichend beweglich

Ich hab angst vor dem zorn

Ich hab angst vor dem zorn der mit der leistung kommt

Ich hab angst mit der leistung sei meine meinung verschwommen

Angst die leistung htt mir die bescheidenheit genommen

Dinge die ich knnen mag kann man nicht leisten

Dinge ich knnen mag kann man nicht beweisen

Dinge die ich knnen mag kann man nicht einfach erreichen

Niemandes leiden niemandem neiden

Ich mag ganz I’m innern fhlen geliebt zu haben

Ich mag menschen sehen kein makeup und visitenkarten

Sicher brauchen wir schutz und referenz

Doch sind wir hierunter mitunter begrenzt

Hook:

Mir kommen die trnen wenn ich seh wie weit ich mich von mir selbst entferne

Mich selbst verwerte

Ich kann nicht verstehen dass ich mir immer wieder alles selbst erschwere

Mich mir selbst verwehre

Verse 2:

Ich kann dis nicht

Ich kann dis nicht weil ich erwarte dass ichs kann

Weil ich dringend vermeiden will mich mit schaden zu umspannen

Und weil ichs will und nicht doch tu dauert dis jahre lang

Die zeit regiert meinen tag

Die zeit regiert meinen tag ich mach mir druck mit dem druck

Resultate warten nicht brauch bewusst wieder luft

Ich wei ich kann und darf wann ist schluss mit dem muss

Meistens ist drinnen zwar ruhe doch sehnsucht

Und eigentlich bin ich auf der suche nach demut

Jedes wort wnsch ich mir so sehr bedchtig

Grad jetzt ist so gro dass mich kein oben beschftigt

Ein blick voll respekt schaut direkt in die augen

Ich vertrau auf das gute kein gesetz kann das glauben

Wer schrieb dies zeugnis die wertung ist leer

Wir sind die hoffnung doch mit scherben beschwert

Verse 3:

Ich mag eigentlich schweigen

Ich mag eigentlich schweigen nicht weil es grade so geht

Und nicht weil es mir die sprache verschlgt

Sondern weil vor jeder antwort eine frage ensteht

Ich mag mich vershnen

Ich mag mich vershnen nicht an den schaden gewhnen

Aversionen machen es mglich bis der hass mich dann ttet

Ich versteh nicht den krieg den befehl das gelbnis

Ich mag bedenken was ich schaffe ich verliere den vergleich

Dieses jeden tag zu ben ist schon wieder noch nicht leicht

Und ich tue gutes wenn ich tue was mir gut tut

Ich such zuflucht in der zukunft

Wenn ich was bewege sind probleme aufgaben

Doch wie will ich was ndern wenn ich es kaum wage

Und mein leben mir nicht zutrau kein sinn in der sorge

Nicht wer war ich damals sondern wer bin ich geworden

1-аят:

Мен бұл мәтіннен қорқамын

Мен бұл мәтіннен қорқамын, өйткені менің басым жоқ

Мен өз болмысымнан қорқамын, ол мәңгілік деп қорқамын

Мен қатты және жеткілікті икемді емеспін деп қорқамын

Мен ашудан қорқамын

Мен өнімділікке байланысты пайда болатын ашудан қорқамын

Мен спектакльден қорқамын, менің пікірім бұлыңғыр

Қойылым менің қарапайымдылығымды алып тастады ма деп қорқамын

Сіз мен ұнататын нәрселерді жасай алмайсыз

Маған ұнайтын нәрселерді дәлелдеу мүмкін емес

Менің қолымнан келгенді ұнататын нәрселерге қол жеткізу оңай емес

Ешкім ешкімді қызғанбайды

Мен өзімді іштей жақсы көргендей сезінгенді ұнатамын

Адамдардың макияжды, визиткаларды көргенін ұнатпаймын

Әрине, бізге қорғаныс пен анықтама қажет

Бірақ кейде біз бұл жерде шектелеміз

Ілмек:

Өзімнен қанша алыстап кеткенімді көргенде көз жасымды төгемін

өзімді бағалаймын

Мен неге бәрін өзіме қиындата беретінімді түсінбеймін

өзімді жоққа шығарамын

2-аят:

Мен мұны істей алмаймын

Мен бас тарта алмаймын, өйткені мен істей аламын деп үміттенемін

Өйткені мен өзімді жамандықпен жабудан аулақ болғым келеді

Ал мен мұны қалағандықтан және оны жасамайтындықтан, ол жылдарға созылады

Уақыт менің күнімді басқарады

Уақыт күнімді басқарады, мен өзімді қысыммен қысымға аламын

Нәтижелер күтпейді, саналы түрде көбірек ауа қажет

Міндеттіліктің соңы қашан болатынын және мүмкін болатынын білемін

Көбінесе іштей сағыныш бар

Ал шын мәнінде мен кішіпейілділікті іздеймін

Мен әрбір сөзді өте мұқият тілеймін

Дәреженің үлкендігі сонша, мені жоғарыда ешкім алмайды

Құрметке толы көзқарас көзге тіке қарайды

Мен жақсылыққа сенемін, оған ешбір заң сенбейді

Бұл сертификатты кім жазған, рейтинг бос

Біз үміттеміз, бірақ сынықтармен ауырамыз

3-аят:

Негізі мен үндемегенді ұнатамын

Мен үндемегенді ұнатпаймын, өйткені ол солай

Бұл мені тілсіз қалдырғандықтан емес

Бірақ әрбір жауаптың алдында сұрақ бар

Мен боянғанды ​​ұнатамын

Мен зиянға үйренбей, макияж жасағанды ​​ұнатамын

Жек көрушілік мені өлтірмейінше мүмкін етеді

Соғысты, тәртіпті, сары түсті түсінбеймін

Мен не істей аламын деп ойлауды ұнатамын, мен салыстыруды жоғалтамын

Мұны күнде жаттықтыру оңай емес

Мен өзіме жақсылық жасағанда жақсылық жасаймын

Мен болашақта пана іздеймін

Егер мен бір нәрсені жылжытсам, мәселелер тапсырмалар болып табылады

Бірақ мен батылы жетпесем, бір нәрсені қалай өзгерткім келеді?

Ал менің өмірім маған сенбейді, уайымдаудың еш мәні жоқ

Ол кезде кім болғаным емес, кім болдым