Aua - Sookee

Es zeichnet sich ab oder kommt aus dem Nichts

Es reißt dich hinab, es trifft dich wie ein Blitz

Es lähmt dich, es frisst dich, dir fehlen die worte

Du bist paralysiert, du hast Angst vor dem Morgen

Wenn der Alltag kommt und dich zum Handeln veranlasst

Sie reden von der Täuschung, die du jetzt erkannt hast

Und dass es besser wird mit der Zeit durch Distanz

Doch du hast das Gefühl, dass du das alles nicht kannst

Manche schwingen Reden von Erfahrung im Leben

Doch du steckst mitten drin und sollst schon vergeben

Jemandem der ohne Rücksicht auf irgendwelche Verluste

In deine Seele gekotzt hat, obwohl ers besser wusste

Du sollst drüber stehen, du sollst es leichter nehmen

Aber ey, im Moment tut es scheiße noch weh

Das ist kein Kratzer, du bist schwer verletzt

Und wer entscheidet bitte, wann der Schmerz nachlässt

Erwartungen heißen so damit wir Geduld lern

Wir tragen 1000 tonnen auf unser‘n Schultern

Wenn die Enttäuschung kommt wie eine Faust in dem Magen

Bleibt uns erst mal nicht mehr als das auch noch ertragen

Erwartungen heißen so damit wir Geduld lern

Wir tragen 1000 Tonnen auf unsern Schultern

Die Enttäuschung wird Teil unserer Biographie

Und wir hoffen dann so sehr das dass nie wieder geschieht

Irgendwann atmest du wieder, die Steine sind weg

Verdammt wie tief hast du in dieser Scheiße gesteckt

Du warst völlig raus, völlig im Aus

Du bist einmal komplett durch diese Hölle getaucht

Du suchst Gespräche, veränderst deinen Blick auf die Sache

Was kannst du mit diesem neuen Wissen jetzt machen?

Du denkst dir Mut an, konfrontierst die Person

Sie sieht sich im Recht, hat sich das gelohnt?

Du willst rekonstruieren, was euch so entzweit hat

Doch nichts zu machen, dein Gegenüber verweigert

Du wirst Leben lernen, damit machst einen Bogen um sie

Und hoffst, dass sich die anderen positionieren

Und es trennen sich Kreise und es nagt es im Innern

Man wird euch lange Zeit über das Thema verbinden

Wer dich auch immer verletzt, wer dich auch immer verlässt

Du bist du und nur du bleibst bist zuletzt

Ол ұшады немесе күтпеген жерден шығады

Ол сені құлатады, найзағайдай соғады

Ол сені шал етеді, жейді, сөз таппайсың

Сіз шал болып қалдыңыз, ертеңнен қорқасыз

Күнделікті өмір келіп, сізді әрекет етуге шақырғанда

Олар сіз қазір таныған алдау туралы айтады

Және бұл қашықтыққа байланысты уақыт өте келе жақсарады

Бірақ сіз мұның ешқайсысын жасай алмайтындай сезінесіз

Кейбіреулер өмірдегі тәжірибе туралы айтады

Бірақ сіз оның ортасындасыз және қазірдің өзінде кешіруіңіз керек

Ешбір шығынға мән бермейтін адам

Ол жақсырақ білсе де, жаныңа құйылды

Сіз оның үстінде тұруыңыз керек, сіз оны жеңілдетуіңіз керек

Бірақ, эй, бұл қазір де боқ сияқты ауырады

Бұл сызат емес, сен қатты жараланыпсың

Ал ауырсыну қашан басылатынын кім шешеді

Үміттер шыдамдылыққа үйрену үшін шақырылады

1000 тоннаны иығымызда көтеріп жүрміз

Көңіл жұдырықтай жұдырықтай келгенде

Әзірге бұдан артық шыдай алмаймыз

Үміттер шыдамдылыққа үйрену үшін шақырылады

1000 тоннаны иығымызда көтеріп жүрміз

Көңілсіздік өмірбаянымыздың бір бөлігіне айналады

Содан кейін бұл ешқашан қайталанбайды деп үміттенеміз

Бір кезде сіз қайтадан дем аласыз, тастар жойылды

Қарғыс атсын, сіз бұл бәлеге қаншалықты тереңдеп кеттіңіз

Сіз мүлде сыртта болдыңыз, мүлдем жоқ болдыңыз

Сіз бір рет бұл тозақтан толық өткенсіз

Сіз әңгіме іздейсіз, мәселеге көзқарасыңызды өзгертесіз

Енді осы жаңа біліммен не істей аласыз?

Сіз батылдық деп ойлайсыз, адамға қарсы тұрыңыз

Ол өзін оң жақтан көреді, бұл тұрды ма?

Сізді қатты бөлген нәрсені қалпына келтіргіңіз келеді

Бірақ ештеңе жасамаңыз, сіздің әріптесіңіз бас тартады

Сіз өмір сүруді үйренесіз, сондықтан олардан аулақ болыңыз

Ал басқалар өздерін орналастырады деп үміттенесіз

Ал шеңберлер бөлініп, ішін кеміреді

Сіз бұл тақырып бойынша ұзақ уақыт байланыста боласыз

Кім сені ренжітсе де, сені тастап кеткен де

Сіз өзіңізсіз және тек сіз соңғысыз