A Room Once Called Yours - Signals Midwest

Four years worth of dust

Collected in the center of a room you once called yours

And the furniture’s gone

But the bed frame left an imprint in the floor

That will be a reminder to those who might find

All the traces of trying a life leaves behind

And I’ve gone back and forth on it one thousand times

But I can’t seem to make sense of how I got here

And since I moved back home

I haunt the attic where I hid away in as a child

And now I do the same

Peering out from shelves that line a hallway’s worth

of old family photos, compact discs and and crates

of assignments unfinished or turned in too late

And the floorboards are buckling under the weight

of the ghosts I’ve been dragging around

So why do we decide to leave when what we really wanna do is stay?

And when all we want to do is sleep, we force ourselves awake

And we keep our distance from the things

We long to be close to

And we contradict the things we know

And try our best to prove the opposite

You can paint over patches, scrub all the scratches from the dirty hardwood

floor.

Take down the paintings, never erasing what has haunted these hallways before.

Empty your wallets, fill up your closets.

Is it a privilege or a chore?

Do what you damn well please, it won’t bother me.

I don’t live there anymore

Paint over patches, scrub all the scratches from the dirty hardwood floor

Take down the paintings, never erasing what has haunted these hallways before

Empty your wallets, fill up your closets.

Is it a privilege or a chore?

Do what you damn well please, it won’t bother me

I don’t live there anymore

Төрт жыл шаң

Бір кездері өзіңіздікі деп атаған бөлменің ортасында  жиналған

Ал жиһаз кетіп қалды

Бірақ кереуеттің жақтауы еденде із қалдырды

Бұл таба алатындарға ескерту болады

Өмірді сынаудың барлық  іздері артта қалады

Мен бұған мың рет артқа өттім

Бірақ мен мұнда қалай келгенімді түсінбей жатқан сияқтымын

Үйге қайтып кеткеннен бері

Мен бала кезімде жасырынған шатырды бағалаймын

Енді мен де солай істеймін

Дәлізге тең келетін сөрелерден қарап

 ескі отбасылық фотосуреттер, компакт-дискілер және жәшіктер

аяқталмаған немесе тым кеш тапсырылған тапсырмалар

Ал еден төсеніштері ауыртпалықтан бүгіліп жатыр

Мен сүйреп жүрген елестер туралы

Олай болса, неге біз ең ең қалғымыз келетін          кетуді  шешеміз  ?

Біз ұйқымыз болған  болған                        өз өз өз өз өзімізді    күштеп  оятамыз                         

Біз заттардан алшақтаймыз

Біз жақын болғымыз тамыз

Біз білетін нәрселерге қайшы келеміз

Және керісінше дәлелдеу үшін бар күшімізді салыңыз

Сіз патчтарды бояуға, лас қатты ағаштан барлық сызаттарды сүртуге болады

қабат.

Картиналарды түсіріп тастаңыз, бұл дәліздерде бұрын болған нәрселерді ешқашан өшіріңіз.

Әмияндарыңызды босатыңыз, шкафтарыңызды толтырыңыз.

Бұл артықшылық па, немесе жұмыс ба?

Өтінемін, нені жақсы істесең, бұл мені алаңдатпайды.

Мен енді ол жерде тұрмаймын

Дақтарды бояңыз, лас қатты ағаш еденіндегі барлық сызаттарды сүртіңіз

Картиналарды түсіріп тастаңыз, бұл дәліздерде бұрын болған нәрселерді ешқашан өшіріңіз

Әмияндарыңызды босатыңыз, шкафтарыңызды толтырыңыз.

Бұл артықшылық па, немесе жұмыс ба?

Өтінемін, нені жақсы істесең, бұл мені алаңдатпайды

Мен енді ол жерде тұрмаймын