Imperdible - Rayden, Sidecars

Podré perder el norte, podré perderme en donde

Tu espalda pierda su nombre y tú le des otro sentido

Podré perder el ritmo, los modales, los estribos

Pero no las ganas de sentirme vivo si hay motivos

Perder la cordura cuando estamos en el cuarto

Contestando a la pregunta

De «A ver, ¿quién calla más alto»

Supe perder trenes, altura y el contacto

Pero ¿qué le voy a hacer?

Me pierde el camino más largo

Perderme en tus ojos cuando me miras por dentro

Como el que apunta en un pelotón de fusilamiento

Sin miramientos;

hoy los tendré abiertos

Prefiero morir viéndote, a no ver quien pudo hacerlo

Perder el aliento y la razón

Cuando el corazón y la cabeza siguen con su lucha

Seremos ese tema de conversación

Del que todo el mundo habla, pero nadie escucha…

Escucha…

Perdernos sólo para reencontrarnos

Dejar que se vacíe el cargador

Y poder contarlo

Mientras gira el mundo nuestro alrededor, ¡oh!

Sin importarnos

Podré perder el miedo al miedo

Perder las formas, enredarme y perderme en tu pelo

Perder el tiempo

Y en el descuento el liderato

Marcar un tanto y proclamarnos

Campeones de invierno en este infierno a ratos

Perder hasta el anonimato

Y que creas conocerme por saber quien era

Perder la cuenta en ese cuento con letra pequeña

En la que mi mirada era como un libro abierto

Y tu cara era un poema

Perder hasta la compostura, en tus posturas

Perder el significado de tus nomenclaturas

Librándote de términos, poniéndote los míos

Llamándole a tus labios Venus, y luego Nilo

Y luego Vino y después Judas

Hasta que se vaya la luna y se te lleve al amanecer

Perdernos de vista y no volvernos a ver

Y saber que ni aún así no hubo nada que perder

Porque nunca me vas a perder

Perdernos sólo para reencontrarnos

Buscarnos sin tomar la decisión

Tirar los «para siempre» y «desde cuando»

Dejar que se vacíe el cargador

Y poder contarlo

Que probemos nuestro fuego a discreción ¡oh!

Y poder contarlo mientras gira el mundo nuestro alrededor

¡Oh!

Sin importarnos

Мен солтүстікті жоғалтуым мүмкін, қайда жоғалтуым мүмкін

Сіздің арқаңыз атын жоғалтады және сіз оған басқа мағына бересіз

Мен ырғағымды, әдептілігімді, ашуымды жоғалтуым мүмкін

Бірақ себептер бар болса, өзін тірі сезінуге деген ұмтылыс емес

Бөлмеде жүргенде санамызды жоғалтады

Сұраққа жауап беру

«Көрейік, кім қаттырақ үнсіз»

Мен пойыздарды, биіктік пен байланыстарды қалай жоғалту керектігін білдім

Бірақ мен оған не істеймін?

Мен ең ұзақ жолды жоғалтамын

Маған іштей қарасаң көзіңе өзімді жоғалтып ал

Атылу командасын көздеген адам сияқты

Еш ойланбастан;

Мен оларды бүгін ашамын

Кімнің қолынан келетінін көрмей, сені көріп өлгенді жөн көремін

тыныс пен ақылды жоғалтады

Жүрек пен бас күресін жалғастырғанда

Біз әңгіме тақырыбы боламыз

Әркім айтатын, бірақ ешкім тыңдамайтын...

Тыңдайды…

Қайта кездесу үшін ғана өзімізді жоғалтамыз

Журнал бос болсын

және айта білу

Әлем біздің айналамызда айналады, о!

қамқорлықсыз

Мен қорқыныш қорқынышын жоғалтуым мүмкін

Пішіндерді жоғалтып, шатастырылып, шашыңызда жоғалып кетіңіз

Уақытты ысырап ету

Ал жеңілдікте басшылық

Гол соғып, өзімізді жариялаңыз

Кейде осы тозақтағы қысқы чемпиондар

анонимдік жоғалту

Менің кім екенімді білгендіктен мені танимын деп ойлайсың

Бұл тамаша басылған ертегіге сенуден айырылып қалды

Онда менің көзқарасым ашық кітап сияқты болды

Ал сенің жүзің өлең болатын

Позаларыңызда біркелкі сабырлылықты жоғалтыңыз

Номенклатураларыңыздың мағынасын жоғалту

Сізді шарттардан босату, сізді менікі

Еріндерді Венера деп атайды, содан кейін Ніл

Сосын Шарап, сосын Яһуда

Ай кетіп, таңға апарғанша

Бір-біріңді көрмей, бір-біріңді көрме

Және бұл жағдайда да жоғалтатын ештеңе жоқ екенін білу

Өйткені сен мені ешқашан жоғалтпайсың

Қайта кездесу үшін ғана өзімізді жоғалтамыз

Шешім қабылдамай бізді ізде

«Мәңгілік» және «қашаннан бері» дегенді тастаңыз

Журнал бос болсын

және айта білу

Біз өз отымызды өз қалауымыз бойынша сынаймыз!

Және әлем бізді айналып тұрғанда оны айта білу

О!

қамқорлықсыз