Московские окна - Шура

Вот опять небес темнеет высь,

Вот и окна в сумерках зажглись, —

Здесь живут мои друзья,

И, дыханье затая,

В ночные окна вглядываюсь я.

Здесь живут мои друзья,

И, дыханье затая,

В ночные окна вглядываюсь я.

Я могу под окнами стоять,

Я могу, как книги, их читать,

И, заветный свет храня,

И волнуя, и маня

Они, как люди, смотрят на меня.

И, заветный свет храня,

И волнуя, и маня

Они, как люди, смотрят на меня.

Я как в годы прежние, опять

Под окном твоим готов стоять

И на свет его лучей

Я всегда спешу быстрей,

Как на свидание юности моей.

И на свет его лучей

Я всегда спешу быстрей,

Как на свидание юности моей.

Вот опять небес темнеет высь,

Вот и окна в сумерках зажглись, —

Здесь живут мои друзья,

И, дыханье затая,

В ночные окна вглядываюсь я.

Здесь живут мои друзья,

И, дыханье затая,

В ночные окна вглядываюсь я.

Вот опять небес темнеет высь,

Вот и окна в сумерках зажглись, —

Он мне дорог с давних лет

И его яснее нет,

Московских окон негасимый свет.

Он мне дорог с давних лет

И его яснее нет,

Московских окон негасимый свет

Міне, тағы да аспан қараңғыланды,

Сонымен, терезелер ымыртта жанды, -

Менің достарым осында тұрады

Ал, тыныссыз,

Мен түнгі терезелерге қараймын.

Менің достарым осында тұрады

Ал, тыныссыз,

Мен түнгі терезелерге қараймын.

Мен терезенің астында тұра аламын,

Мен оларды кітап сияқты оқи аламын

Және құнды нұрды сақтай отырып,

Әрі қызықты, әрі тартымды

Олар да адамдар сияқты маған қарайды.

Және құнды нұрды сақтай отырып,

Әрі қызықты, әрі тартымды

Олар да адамдар сияқты маған қарайды.

Мен бұрынғы күндегідеймін, тағы да

Терезенің астында тұруға дайын

Және оның сәулелерінің жарығына

Мен әрқашан тезірек асығамын

Менің жастық шағымның кездесуі сияқты.

Және оның сәулелерінің жарығына

Мен әрқашан тезірек асығамын

Менің жастық шағымның кездесуі сияқты.

Міне, тағы да аспан қараңғыланды,

Сонымен, терезелер ымыртта жанды, -

Менің достарым осында тұрады

Ал, тыныссыз,

Мен түнгі терезелерге қараймын.

Менің достарым осында тұрады

Ал, тыныссыз,

Мен түнгі терезелерге қараймын.

Міне, тағы да аспан қараңғыланды,

Сонымен, терезелер ымыртта жанды, -

Ол маған ежелден қымбат

Ал одан анық жоқ

Мәскеу терезелері сөнбейтін жарық.

Ол маған ежелден қымбат

Ал одан анық жоқ

Мәскеу терезелері сөнбейтін жарық