O'zing - Шохрух

Olamda o’zgarish bor, lekin qalbimda bir hol

Yurakda bir fasl qish, har bir ishda malol

Azali yo’q hamda ohiri ko’rinmas yo’l, lim zulmu zavol

Istak sari hayotimning tarkibidagi, dardu g’am bilan

Arang qo’zg’alaman manzillaringa

Yarim qalb o’ksigan ko’ngil bilan intilaman visolinga

Ko’zlarimning teranligida o’zga sayora

Unutdim qay zamon qaysi vaqt

Harakatim soddai rasvo bo’lish davogarligida

Bilaman ki na bir taht na bir baht bor maning uchun o’zingsiz

Yozdim man kuydim ham yuz parchaga bo’lindim

Butun umr izlaganim uchun ham, nimani ko’rsam ham uni o’zing deb bildim

Har vaqti sahar uchrashgani tayyor turaman

Beor bedor va beozor so’zlagin aniq muntazirman

Man o’zim deb emas, o’zingni deb yashayman

Har vaqti sahar ko’zdan oqqan tomchilarimni sanab kaftimga tavbalarimni chorlab

Oqaman suv kabi behol, bir qarab kuydiradigan zar nazaringni tilab

Hayollarimdan o’tadi ming hil sodir bo’lishi mumkin bo’lgan hodisa

Qalam yozar kunduzu oqshomimdagi nolalarimni, maning misoli qalandar

Hayotim dunyoning orzu havaslaridan holi bo’lgan bir g’amgin asar

Negadir eshtilmaysan, bemor holimni so’ragani keldi hamma

Faqat o’zing kelmading holimni so’rab, nega?

Vaqt o’tar ketar, ko’zlarim bedorligi bo’yi tonglarim otar

So’zimda bugunda faqat g’amginlik, bo’sini borida borida negizi cheksiz

mamnunlik

Talpinaman yorib ko’pdan ko’pi kamida jami son sanog’i yo’q to’siqlarni

Topaman deb surdim qo’llarim bilan bulutlarni, topdim faqat yulduzlarni

Undan ortig’i emas, mayli gardanimga ilinsin olamlar og’irligi

Man ahir roziman jamoling bo’sin evaz, esim pas emas

Faqat yolg’izlikdan ba’zi tomim ketar, nari borsa holim battar

Iltimos qilaman qo’lim tinmay yozgan hatlarimga to’htamay chorlaganimga

Or qilmay so’ragan so’rog’imga, rasvoligimdan o’tib nazar sol, nazar sol

Дүниеде өзгеріс бар, бірақ менің жүрегімде бір өзгеріс бар

Жүректегі қыс мезгілі, бәрінен шаршаған

Аяғы жоқ, ақыры жоқ, ақыры жоқ, ақыры жоқ

Қалау менің өмірімнің бір бөлігі, қайғы мен қайғы

Мен сіздің мекен-жайыңызға әрең қозғаламын

Жартылай жүрекпен, Визолды аңсаймын

Көзімнің түбінде жат адам

Сағат неше болғанын ұмытып қалдым

Менің әрекетім қарапайым масқара шағым

Сенсіз маған тақ та, байлық та жоқ екенін білемін

Жаздым, күйдім, Жүзге бөліндім

Өмір бойы оны іздеп жүріп, көргенімнің бәрі сенікі екеніне көзім жетті

Таңертең кездесуге әрқашан дайынмын

Мен оны асыға күтемін

Мен өзім үшін емес, өзім үшін өмір сүремін

Әр таң сайын көзімнен аққан жасты санап, тәубеге шақыратынмын

Ағын судай әлсіреген, бір қараса жанып кететін кесек көңіл тілейді

Менің басымнан мыңдаған нәрсе болуы мүмкін

Күндіз қаламымды, кешке еңіреп жүргенімді жазады

Менің өмірім дүниенің арманынан ада, мұңды жұмыс

Неге екені белгісіз, бәрі менің жағдайымды сұрауға келді

Неге жай ғана келіп, халімді сұрамадың?

Уақыт өте келе таңертең көзім жарқырайды

Айтайын дегенім, бүгін ғана мұң екен, оның шегі жоқ

қанағаттану

Мен көптен бері сансыз кедергілерден өтуге тырыстым, кем дегенде жалпы сан

Қолыммен бұлттарды табуға тырыстым, жұлдыздарды ғана таптым

Одан артық емес, дүниелердің салмағы менің мойнымда болсын

Келісемін, маған бәрібір

Мен жалғызбын, өзімді жаман сезінемін

Маған хаттарымды сұрау үшін қоңырау шалуыңызды өтінемін

Ұятсыз сұрағымды қара, ұятымды қара, маған қара