Ko'ngil - Шохрух

Charchadim maqsadsiz yashash tarzidan

Aqlim uzra sarhadlarimning zabt etilganidan

Man huddi qulman, nafsimga arzon sotilgan

Huddi mahbusman, o’limga hukm qilingan

To’g’ri deb bilib havoi-safoni

Unutdim qalbim qo’rg’onini

Har bir harakatim yaratdi o’zimga qarshi bo’lgan qurolni

Unutdim yana nafs degan dushmanning hiylasini

Aqlimni asir oldi, har turga solib holatimni

Sog’inmadim oddiyona beg’ubor hayotimni

Sukut saqlamoq yo yana savollar bilan tutilmoq

Hammasi chalkashib ketdi bekorga

G’animatimni topshirdim nafs degan dushmani hiylasiga

O’zim esa shunchaki qulman unga

Nuqta qo’ygim kelardi hammasiga

Ammo ko’ngil yana u, yana man, yana u

Xatolardan bo’lak nelar qoldi manda?

Ko’ngil yana u, yana man, yana u

Singan haqiqatdan bo’lak nelar qoldi ko’nglimda?

Negadir dilimni og’ritadigan so’zlarni

Ko’pligidan chalkashdim

Har bir so’zlar tikan kabi botadi qalbimga, yuragimga

Gar yetmay qolsachi umrim?

Balki ertaga ohirgi bekat, ulgurishim kerak

Har hil holatdagi yaxshi amallarga

Gar nazar tashlasam razolatu xiyonatdan

Boshqa hech narsa ko’rinmas ortimda

Tobora iste’moli zinoyu safodan

Ularning oldida o’zim bosh egdim

Lek yurak egmadi, u yana mag’rur edi

U bir insonni deb urar edi

Man esa ranjitdim kimlarni deb uni

Man bosh egmadim yurak esa egdi

Man mag’rur edim yuragim esa sevardi

Yu-yuragi sevardi

Ko’ngil yana u, yana man, yana u

Xatolardan bo’lak nelar qoldi manda?

Ko’ngil yana u, yana man, yana u

Singan haqiqatdan bo’lak nelar qoldi ko’nglimda?

San ayt, nega ketding?

San ayt, mani kimlarga alishding?

San ayt, yana nelarni istardi bu ko’ngling?

San ayt, nega endi qaytding?

Ayblama san mani

Hamma ayb jilovi yo’q nafsingda

Hamma ayb o’zingda

Man esa kutardim

Sani ko’z yoshlar bilan ko’zlarimda

Bedor tunlarimda

Do’st bilib sabrni tunlarim uzun kunlarimdan

San esa hatlab o’tding beayb tuyg’ularim ustidan

Nafsingni deb yuz o’girding jonim mandan

Orada sevgi uvol ovora

Ko’nglim esa parcha bo’lib ming bora

Barglar to’kilib kelsa kuz eslagin mani

Yog’ib oppoq qor kelsa qish eslagin mani

Мен мағынасыз өмір салтынан шаршадым

Өйткені менің шекараларым санамнан асып түсті

Құл сияқтымын, құмарлығыма арзанға сатылған

Мен тұтқынмын, өлім жазасына кесілді

Дұрыс, бұл маған қатысты емес

Жүрегімнің қамалын ұмыттым

Менің әрбір әрекетім маған қарсы қару болды

Нәпсі дейтін жаудың айласын тағы да ұмыттым

Ол менің ойымды, жағдайымды барлық жағынан баурап алды

Қарапайым өмірімді сағынған жоқпын

Үндемей қалу немесе сұрақтарға қайта оралу

Мұның бәрі бекер болды

Мен олжамды нәпсі жауының айласына тапсырдым

Ал мен оның құлымын

Мен бәріне нүкте қойғым келеді

Бірақ жүрек қайтадан, қайтадан, қайтадан

Маған не болған?

Қайтадан жүрек, тағы да адам

Менің ойымда бұзылған шындықтан басқа не қалды?

Неге екені белгісіз, жүрегімді ауыртатын сөздер

мен шатасып кеттім

Әр сөзі жүрегіме тікендей қадалады

Менің өмірім қысқа болса ше?

Мүмкін ертең соңғы аялдама, мен жетуім керек

Кез келген жағдайда жақсы істерге

Қарасам, масқара, сатқындық

Артымнан басқа ештеңе көрінбейді

Зинақорлықты тұтынудың артуы

Мен олардың алдында бас идім

Лек мойымай, қайта мақтанды

Ол адамды ұратын

Ал мен оны кім ренжіткенін айттым

Еңкейген жоқпын, жүрегім иілді

Мен мақтандым, жүрегім оны жақсы көрді

Ю-Жүрекке ұнады

Қайтадан жүрек, тағы да адам

Маған не болған?

Қайтадан жүрек, тағы да адам

Менің ойымда бұзылған шындықтан басқа не қалды?

Айтшы, сен неге кетіп қалдың?

Айтшы, сен мені кімге айырбастадың?

Айтыңызшы, тағы не қалар едіңіз?

Айтшы, сен неге енді қайттың?

Мені кінәлама

Мұның бәрі сіздің кінәсіздігіңізде

Бәріне сен кінәлісің

Мен күттім

Менің көзімнен жас бар

Ұйқысыз түндерімде

Досым, түні бойы сабыр еттім

Ал сен менің кінәсіздігімнен секірдің

Артыңды бұрдың, жаным

Махаббат жоқ

Ал менің жүрегім мың рет бөліктерге бөлінген

Жапырақтар құлаған кезде күзді есте сақтаңыз

Қар жауған кезде қысты еске түсіріңіз