Milnufcentecuarantesiet - Sergio Endrigo

Da quella volta

non l’ho rivista pi?,

cosa sar?

della mia citt?.

Ho visto il mondo

e mi domando se

sarei lo stesso

se fossi ancora l?.

Non so perch?

stasera penso a te,

strada fiorita

della giovent?.

Come vorrei

essere un albero, che sa

dove nasce

e dove morir?.

?

troppo tardi

per ritornare ormai,

nessuno pi?

mi riconoscer?.

La sera?

un sogno

che non si avvera mai,

essere un altro

e, invece, sono io.

Da quella volta

non ti ho trovato pi?,

strada fiorita

della giovent?.

Come vorrei

essere un albero, che sa

dove nasce

e dove morir?.

Come vorrei

essere un albero, che sa

dove nasce

e dove morir?!

Сол кезден

Мен оны қайта көрмедім,

ол не болады?

менің қаламнан.

Мен дүниені көрдім

және ма деп ойлаймын

Мен де солай болар едім

егер мен әлі сонда болсам.

Не үшін білмеймін?

Бүгін түнде сені ойлаймын

гүлді жол

жастардың.

Қалай едім

ағаш бол, кім білсін

қай жерде туады

ал мен қайда өлемін?

?

тым кеш

қазір оралу үшін,

артық ешкім?

мені танисың ба?

Кеш?

Арман

бұл ешқашан орындалмайды,

басқа бол

және оның орнына менмін.

Сол кезден

Мен сені таппадым енді,

гүлді жол

жастардың.

Қалай едім

ағаш бол, кім білсін

қай жерде туады

ал мен қайда өлемін?

Қалай едім

ағаш бол, кім білсін

қай жерде туады

ал мен қайда өлемін?!