Школьные годы - Сергей Сухачёв, Леонид Телешев

Прозвенел звонок тогда, будто раз и навсегда,

Наши школьные года тают без следа.

А помнишь, девочка была, что меня с ума свела,

В памяти оставила, белых два крыла.

Эти наши школьные года,

Не забудем мы их никогда

Беззаботно жили мы тогда,

В наши школьные года.

А потом пойдёт дней череда,

Понесут куда-то поезда.

Сквозь туманы, вьюги, холода

Нас из детства навсегда.

Словно птицы из гнезда улетают навсегда

Наши школьные года, как осколки льда.

И порой зовёт туда сердце щемит — вот беда

К сожаленью никогда не прийти сюда

Эти наши школьные года

Сол кезде қоңырау соғылды, біржолата,

Мектептегі жылдарымыз із-түзсіз ериді.

Есіңізде ме, мені жынды еткен бір қыз болды,

Жадымда қалдым екі ақ қанат.

Бұл біздің мектеп жылдары,

Біз оларды ешқашан ұмытпаймыз

Ол кезде алаңсыз өмір сүрдік

Біздің мектеп жылдарында.

Содан кейін күндер тізбегі өтеді,

Пойыздар бір жерге тасымалданады.

Тұман, боран, суық арқылы

Біз бала кезімізден мәңгілік.

Ұядан шыққан құстардай мәңгілікке ұшып кетеді

Біздің мектеп жылдарымыз мұз кесектері сияқты.

Ал кейде сонда телефон соғады, жүрегі ауырады – пәле сонда

Өкінішке орай мұнда ешқашан келмеңіз

Бұл біздің мектеп жылдары