Отпускаю - Сергей Лазарев

Как жаль, я мог, но не сказал.

Как жаль, хотел и не позвал.

Мне жаль, что я тебя отпускаю.

Отпускаю…

Я не уйду, я останусь в том далёком дне.

Повод найду улыбаться лишь одной тебе.

Несовпадение, падение, в сердце, как иглой сожаление.

Наши прерванные сны, где были мы друг-другу ещё нужны.

Припев:

Как жаль, я мог, но не сказал.

Как жаль, хотел и не позвал.

Мне жаль, что я тебя отпускаю.

Как жаль мне именно сейчас, за неиспользованный шанс.

Как жаль, и что теперь — я не знаю.

Ты не уйдёшь, тихо плаваешь в моих значках.

Повод найдёшь не жалеть, что было всё не так.

И не спасёт признание, просто — это непопадание.

Наши прерваннын сны, где с тобой друг-другу мы не нужны.

Припев:

Как жаль, я мог, но не сказал.

Как жаль, хотел и не позвал.

Мне жаль, что я тебя отпускаю.

Как жаль мне именно сейчас, за неиспользованный шанс.

Как жаль, и что теперь — я не знаю.

Так трудно отпустить то, что не хочу забыть.

Я всё ещё там, где в первый раз мы друг-другу так верим.

Где без лишних слов, вновь и вновь, и вновь

Мы падаем в любовь.

Припев:

Как жаль, я мог, но не сказал.

Как жаль, хотел и не позвал.

Мне жаль, что я тебя отпускаю.

Как жаль мне именно сейчас, за неиспользованный шанс.

Как жаль, и что теперь — я не знаю.

Қандай өкінішті, мен айта аламын, бірақ айтпадым.

Не деген өкінішті, мен телефон соққым келді де, хабарласпадым.

Мен сені жібергенім үшін кешір.

Мен жіберемін...

Кетпеймін, сол алыс күнде қаламын.

Мен тек сен үшін күлуге себеп табамын.

Сәйкес келмеу, құлау, Өкініштің инесіндей жүректе.

Бір-бірімізге әлі де керек болған үзілген армандарымыз.

Хор:

Қандай өкінішті, мен айта аламын, бірақ айтпадым.

Не деген өкінішті, мен телефон соққым келді де, хабарласпадым.

Мен сені жібергенім үшін кешір.

Қолданбаған мүмкіндік үшін дәл қазір өкінемін.

Қандай өкінішті, ал қазір не - білмеймін.

Кетпейсің, бейджиктерімде үнсіз жүзіп жүрсің.

Бәрі дұрыс болмады деп өкінбеуге себеп табасыз.

Ал тану құтқармайды, бұл тек сағыныш.

Үзілген армандарымыз, сенімен бір-бірімізге мұқтаж емеспіз.

Хор:

Қандай өкінішті, мен айта аламын, бірақ айтпадым.

Не деген өкінішті, мен телефон соққым келді де, хабарласпадым.

Мен сені жібергенім үшін кешір.

Қолданбаған мүмкіндік үшін дәл қазір өкінемін.

Қандай өкінішті, ал қазір не - білмеймін.

Ұмытқым келмейтін нәрседен бас тарту өте қиын.

Мен әлі де бір-бірімізге бірінші рет сенетін жердемін.

Қайда, көп ұзамай, қайта-қайта

Біз ғашық боламыз.

Хор:

Қандай өкінішті, мен айта аламын, бірақ айтпадым.

Не деген өкінішті, мен телефон соққым келді де, хабарласпадым.

Мен сені жібергенім үшін кешір.

Қолданбаған мүмкіндік үшін дәл қазір өкінемін.

Қандай өкінішті, ал қазір не - білмеймін.