Home - Second To Sun

Ветхая изба

В чаще леса, в глуши

Не видно ни черта

Свечу пальцем потушив

У дверей избы

Стоит себе девица

Почти нага, собой хороша

Готова.

Скрипнула чуть половица

Над нею металась мгла, черным клубом дыма,

Но без огня.

Не страшась тьмы вперед ринулась

Жила хорошо, почти горести не

Зная обид, потерь, радость собирая

В горсть своей руки, иней собой растопив

Рубаху скинув, на небо глаза закатив

Ухватив там звезд, что было сил

Расплывшись в сладости, ночь вся впереди!

Ветхая изба

В чаще леса, в глуши

Не видно ни черта

Свечу пальцем запалив

У дверей избы

Стоит себе девица

Нага, собой хороша

Вошла в дом.

Скрипнула половица

Лисица пробежала.

Рощу свет застелил

Ночь трудной была, набраться бы сил!

Вдали от тени городов и асфальта шоссе

Они живут здесь, как и прежде

Каждую ночь, стон в тишине любя, лаская друг друга и себя пленя

Пусть согнаны в чащу уже как тысячу лет

Сущестувуют впредь, в душах людей

Названия лишь меняются, а сказка наш век

Раз, два

Свет покинул

Раз, два

Дом прочь сгинул

Раз, два

Сквозь надежду

Раз, два

Как и прежде

Раз, два

Не приснилось

Раз, два

Опять повторится

тозған саятшылық

Қалың орманда, айдалада

Ештеңе көрінбейді

Мен шамды саусағыммен сөндірдім

Шатырдың есігінде

Қызға тұрарлық

Жалаңаш дерлік, келбетті

Дайын.

Еден тақтасы аздап сықырлады

Оның үстінде тұман, қара түтін,

Бірақ отсыз.

Қараңғылықтан қорықпай алға ұмтылды

Жақсы өмір сүрді, қайғы-қасірет жоқ дерлік

Шағымды, жоғалтуды білу, қуаныш жинау

Бір уыс алақанға, Қыранды ерітіп

Жейдесін лақтырып, көзін аспанға аударып

Сол жерде жұлдыздарды ұстау күшті болды

Тәттілікке толы бұлдыр түн алда!

тозған саятшылық

Қалың орманда, айдалада

Ештеңе көрінбейді

Мен саусағыммен шам жағыймын

Шатырдың есігінде

Қызға тұрарлық

Нага, сен әдемісің

Мен үйге кірдім.

Еден тақтасы сықырлады

Түлкі жүгірді.

Жарық тоғайды жауып тұрды

Түн қиын болды, күш алу!

Қалалар мен асфальт тас жолдардың көлеңкесінен алыс

Олар бұрынғыдай осында тұрады

Әр түнде үнсіз ыңырсып, бір-бірін сүйіп, еркелетіп, өзіңді басып ал

Мың жылдай қалың тоғайға айдалсын

Адамдардың жан дүниесінде бұдан былай бар

Есімдері өзгереді, бірақ ертегі біздің заман

Бір екі

Жарық кетіп қалды

Бір екі

Үй жоқ

Бір екі

Үміт арқылы

Бір екі

Алдындағыдай

Бір екі

Армандаған жоқ

Бір екі

Қайтадан болады