Sentados en un árbol - Sandoval

Sin querer pudimos tocar las estrellas

Y sin querer juntamos las manos sin piedras

Dimos pasos

Caminando entre tierra y el fuego

Y estamos sentados en el tronco de un árbol sin miedo

Y hoy le pido a la luna que baje

Llegar a tocarla y que me de inspiracion

Decir 100 palabras sin pensar en nada

Decir quien soy yo

Sin querer estamos volando entre niebla

Y sin querer dejamos al tiempo en espera

Queda intacto aquel beso que casi nos damos

Y sigo esperando que algun día podamos lograrlo

Y hoy le pido a la luna que baje

Llegar a tocar y que me de inspiracion

Decir 100 palabras sin pensar en nada

Decir quien soy yo

Y platicarle al aire que respiras

Que lloro en tus ojos

Y que hablo en tu voz

Que cambio miradas por una espèranza

De nostalgia e inspiracion

Y así, sentir que eres parte del jardín

En el que existen dos flores para ti

Que han visto vivir a las ramas que no nacen

En la cuna de lo que algún día fue

Y la lluvia que me empapa, que nos moja

La raiz de nuestro ser, te siento mas cerca

Y hoy le pido a la luna que baje

Llegar a tocar y que me de inspiracion

Decir 100 palabras sin pensar en nada

Decir quien soy yo

Y platicarle al aire que respiras

Que lloro en tus ojos

Y que hablo en tu voz

Que cambio miradas por una espèranza

De nostalgia e inspiracion

Біз байқаусызда жұлдыздарға қол тигізіп аламыз

Ал біз байқамай қолымызды тассыз біріктіреміз

қадамдар жасадық

Жер мен оттың арасында жүру

Ал біз қорықпай ағаштың діңінде отырмыз

Ал бүгін мен айдың түсуін сұраймын

Оған қол тигізіп, шабыт алыңыз

Ештеңені ойламай 100 сөз айт

Менің кім екенімді айт

Біз абайсызда тұман арқылы ұшып бара жатырмыз

Және уақытты күтуде қалдырғысы келмей

Біз бір-бірімізге бере жаздаған бұл сүйіспеншілік бұзылмаған

Және бір күні біз мұны жасай аламыз деп үміттенемін

Ал бүгін мен айдың түсуін сұраймын

Маған қол тигізіп, шабыттандырыңыз

Ештеңені ойламай 100 сөз айт

Менің кім екенімді айт

Және сіз дем алатын ауамен сөйлесіңіз

сенің көзіңе жылап отырмын

Мен сенің дауысыңмен сөйлеймін

Менің өзгергенім үміт іздейді

Сағыныш пен шабыт

Сонымен, сіз бақшаның бір бөлігі екеніңізді сезініңіз

Онда сіз үшін екі гүл бар

Тумаған бұтақтарды тірі көргендер

Бір кездегі бесігінде

Ал мені жібітетін, бізді суландыратын жаңбыр

Біздің болмысымыздың тамыры, Мен сені жақынырақ сезінемін

Ал бүгін мен айдың түсуін сұраймын

Маған қол тигізіп, шабыттандырыңыз

Ештеңені ойламай 100 сөз айт

Менің кім екенімді айт

Және сіз дем алатын ауамен сөйлесіңіз

сенің көзіңе жылап отырмын

Мен сенің дауысыңмен сөйлеймін

Менің өзгергенім үміт іздейді

Сағыныш пен шабыт