Parar el Tiempo - Ruth Lorenzo

Tienes ojos de canalla

Sonrisa que duele

En tu rostro se marca

El paso de las nieves

Los campos ya no son verdes

Las rosas dejaron de florecer

Pero tu alma sigue intacta

Tu alma tiene diecinueve

Y qué fue del amor

De ese tren que nunca que pasó

Y qué fue de los besos

Qué fue

Te los ha robado el tiempo

En tus manos los callos

Del hombre que supo lo que es caer

Sobre tu espalda los años

Tatuados a fuego en la piel

Tranquilo y sereno

Sabes que llegará el invierno

Y aún así lo esperas

Sin temerlo ni un momento

Y qué fue del amor

De ese tren que nunca que pasó

Y qué fue de los besos

Qué fue

Te los ha robado el tiempo

No es demasiado tarde

Para salir corriendo

No es demasiado tarde

Y buscarla tras del viento

Seguro que ella espera

Sentada frente al mar

Soñando que algún día

La puedas rescatar

Y ahora sí es amor

Ese tren que siempre esperó

Ahora sí son los besos que no

Y ahora sí es amor

Ese tren que siempre esperó

Ahora sí son los besos que no

Los pudo robar el tiempo

Vamos a parar el tiempo

сенің көзің сұмдық

ауыртатын күлімсіреу

Ол сіздің бетіңізде белгіленген

Қардың өтуі

Алаңдар енді жасыл емес

Раушан гүлдер гүлдеуді тоқтатты

Бірақ сенің жаның әлі де бүтін

сенің жаның он тоғызда

және махаббатқа не болды

Ешқашан болмаған пойыз туралы

Ал поцелустар не болды

не болды

Уақыт оларды ұрлады

Сіздің қолыңызда мозолей

Құлаудың не екенін білген адамның

Сіздің арқаңызда жылдар

Теріге отпен татуировкасы бар

Тыныш және тыныш

Қыстың келетінін білесің

Ал сен әлі күтесің

Бір сәтке де қорықпай

және махаббатқа не болды

Ешқашан болмаған пойыз туралы

Ал поцелустар не болды

не болды

Уақыт оларды ұрлады

Әлі де кеш емес

қашу

Әлі де кеш емес

Оны желден кейін іздеңіз

күтетініне сенімді

теңіз алдында отыр

бір күні армандаған

сен оны құтқара аласың

Ал енді бұл махаббат

Әрқашан күтетін пойыз

Енді сүймейтіндер

Ал енді бұл махаббат

Әрқашан күтетін пойыз

Енді сүймейтіндер

Уақыт оларды ұрлап кетуі мүмкін

уақытты тоқтатайық