Writing Letters - Ron Pope

I spend my days writing letters

I spend my evenings singing songs

The last five years have gone so quickly

Someday soon, my time will be done

And I used to walk in New York City

Watch the sunrise east of Tompkins Square

Since I’ve been gone, does the city miss me?

I wonder if she hears my call

Though I am far away and I am all alone

There are parts of me that still are holding on

To moments long since passed, and secrets I recall

And friends I used to have who I don’t know anymore

I watch the sky in each new city

It’s not so different, I see more stars

Now I’m counting clouds to calm my feelings

Which tend to race away in the dark

Though I am far away and I am all alone

There are parts of me that still are holding on

To moments long since passed, and secrets I recall

And friends I used to have who I don’t know anymore

I don’t wanna be seen like I don’t care

It just gets hard on me out there

But when I dream I’m not in Memphis

I’m on my way home on that train

And I don’t feel so lost and different

Lord, the miles, how they cut me deep

Though I am far away and I am all alone

There are parts of me that still are holding on

To moments long since passed, and secrets I recall

And friends I used to have who I don’t know anymore

Мен өз күндерімді жазып аламын

Мен кештерімді ән айтамын

Соңғы бес жыл өте жылдам өтті

Жақында бір күні менің уақытым аяқталады

Мен бұрын Нью-Йоркте жүретінмін

Томпкинс алаңынан шығысқа қарай күннің шығуын көріңіз

Мен кеткеннен бері қала мені сағынды ма?

Ол менің қоңырауымды ести ме деп ойлаймын

Алыста болсам да, жалғызбын

Менде әлі де жалғасуда

Арада  көп сәттер  өтіп          есімде  сырлар               

Мен достарыма бұрын білмейтін адаммын

Мен    әрбір жаңа қалада аспанға                                                                |

Бұл соншалықты ерекше емес, мен көбірек жұлдыздарды көремін

Қазір мен өз сезімімді тыныштандыру үшін бұлттарды санап жатырмын

Қараңғыда жарысуға  бейім

Алыста болсам да, жалғызбын

Менде әлі де жалғасуда

Арада  көп сәттер  өтіп          есімде  сырлар               

Мен достарыма бұрын білмейтін адаммын

Маған бәрібір сияқты көрінгім келмейді

Ол маған жай ғана қиын болады

Бірақ армандаған кезде мен Мемфисте болмаймын

Мен сол пойызбен үйге  бара жатырмын

Мен өзімді соншалықты адасып, басқаша сезінбеймін

Мырзалар, мильдер, олар мені қалай тереңдей түсірді

Алыста болсам да, жалғызбын

Менде әлі де жалғасуда

Арада  көп сәттер  өтіп          есімде  сырлар               

Мен достарыма бұрын білмейтін адаммын