Икуба - Рома ВПР, В.П.Р. и фестиваль всего на свете

я — ветер, гоняю в небе стаи ворон,

я — ветер, швыряю по земле листву,

я — ветер, хлопаю дверью,

незапертой на ночь калиткой в саду

я — ветер, я в небесах,

я — ветер, я над водой,

я — ветер в твоих волосах,

я собакой уткнулся в твою ладонь

я — ветер, и мне не ведом покой,

я небу чужой и земле я чужой,

я плюю в прохожих мокрым снегом в ночи,

я швыряю песок, я крошу кирпичи

я ветер-птица, минарет у окна,

залетел пеплом, клювом крошит камень,

плачет как ребенок и демоном хохочет,

вечно в небе, сам не знает чего хочет,

ветер в желтых дюнах, перекати-поле,

ветер птицей в небе, ветер рыбой в море

ветер — друг, ветер — брат,

ветер — бог, ветер — враг.

ты ушел и на песке следы больных усталых ног,

стер-развеял ветер, и нет пути назад.

видишь, птицы в небе?

нет, это ветер!

видишь, рыбы в море?

нет, это ветер!

видишь, ящерицы в камне?

нет, это ветер!

видишь, змеи средь травы?

нет, это ветер!

ветер — это жажда, голая пустыня

камни, песок и шаткие камни,

ветер бросит дождь на землю,

вырвет семя сочным стеблем,

вырвет корни, вырвет крыши,

видишь, небо ветром дышит.

вот и тучи принесло, время засухи прошло.

ветер в небесах, ветер над водой,

и собакой вцепился в твою ладонь.

Мен көкте қарғалар тобын айдайтын желмін,

Мен желмін, жерге жапырақтарды тастаймын,

Мен желмін, есікті тарс еткіземін,

түнде бақшаның қақпасы ашылды

Мен желмін, мен аспандамын,

Мен желмін, мен судың үстіндемін,

Мен сенің шашыңдағы желмін

Мен итімді сенің алақаныңа көмдім

Мен желмін, тыныштықты білмеймін,

Аспанға бөтенмін, жерге жатпын.

Түнде қар жауып, өтіп бара жатқандарға түкіремін,

Құмды лақтырамын, кірпішті ұнтақтаймын

Мен жел құсымын, терезедегі мұнарамын,

күлге ұшып, тұмсығымен тасты жаншып,

балаша жылайды жын боп күледі,

мәңгі аспанда, ол не қалайтынын білмейді,

сары төбелердегі жел, балдырлар,

аспандағы құстай жел, теңіздегі балықтай жел

жел – дос, жел – бауыр,

жел – құдай, жел – жау.

Сіз кетіп қалдыңыз және құмда ауру шаршаған аяқтардың іздері бар,

желді өшірді, кері жол жоқ.

аспандағы құстарды көріп тұрсың ба?

жоқ, бұл жел!

теңіздегі балықты көріп тұрсың ба?

жоқ, бұл жел!

тастағы кесірткелерді көріп тұрсың ба?

жоқ, бұл жел!

шөпте жыландарды көріп тұрсың ба?

жоқ, бұл жел!

жел – шөл, жалаңаш шөл

тастар, құм және бос жыныстар,

жел жерге жаңбыр жауады,

тұқымды шырынды сабағымен жұлып тастаңыз,

тамырын жұлып, төбесін жұлып,

Көрдің бе, аспан желмен дем алады.

Сонымен бұлт әкелді, құрғақшылық уақыт өтті.

аспанда жел, су үстінде жел,

ал ит сенің қолыңнан ұстап алды.