Noite de estrelas (Ao vivo) - Roberto Mendes, Maria Bethânia

Arde na terra a solidão da lua

Iluminando meu olhar perdido

Entre campinas, abismos e chapadas

Meus olhos queimam a última lembrança

Como fogueira em noite de estrelas

Me deito só

Com vista para o mundo

Calando fundo meus sonhos

Minhas queixas

Mas alço vôo em busca de teus passos

Piso descalço na terra do teu corpo

Suave passo, suave gosto

Cheiro de mato

Meu braço laço, te lanço em segredo

Vem ser meu canto, meu verso

Meu soneto

Vem ser poema no árido deserto

Serei oásis, silêncio, festejo

Serei sertão nas horas de aconchego

Айдың жалғыздығы жер бетінде жанады

Менің жоғалған көзқарасымды нұрландырады

Шалғындар, шыңыраулар мен үстірттер арасында

Менің көзім соңғы естелікті күйдіреді

Жұлдыздар түніндегі алау сияқты

Мен жалғыз жатырмын

Дүниеге көзқараспен

Армандарымды тереңдету

менің шағымдарым

Бірақ мен сенің қадамыңды іздеп ұшып келемін

Денеңіздің жерінде жалаң аяқ еден

Тегіс қадам, тегіс дәм

жабайы иіс

Менің лассо қолым, мен сені жасырын тастадым

Әнім бол, өлеңім бол

менің сонетім

Шөл далада өлең болып кел

Мен оазис, тыныштық, мереке боламын

Ыңғайлы сағаттарда мен сертао боламын