The Raven And The Coyote - Robert Earl Keen

I’ve been riding all day long through the wall of rain

In the shadow of the mountains on the barren plains

To my angel in the village where a lamplight glows

If the dogs there don’t betray me, no one will know

In the city of the soldier, in the time of war

There I met my Angelina, I was 24

We made arrangements soon thereafter

Wedding plans were drawn just beyond the sound of laughter

Cannons thundered on when I enlisted in the army, Angelina cried

I whispered to her, «Don't you worry God is on our side»

On the battlegrounds before me His plan was soon revealed

He guided me to fame and glory on the battlefield

Ooh ooh, the raven flies, ooh ooh, the coyote cries

Juan Miguel Ramos Montoya led his rebels well

We fought them through the Emerald Valley to the Sacred Hill

In the end we were defeated, I was left for dead

Juan Montoya took our city, Angelina fled

I took to hiding in the mountains through the wintertime

In the spring I rode to safety across the borderline

I sent word to Angelina, soon I will return

With the full moon in the window, let your lamplight burn

From the bluff above her village, my hope has turned to fright

Only darkness in the windows, not a single light

I cursed my God and shook my angry fists at Him above

Twice forsaken, once in war and now in love

Ooh ooh, the raven flies, ooh ooh, the coyote cries

I ran in rage toward the chapel, stricken by my loss

I vowed to leave my lifeless body upon His holy Cross

But at the altar of the chapel, a lonely candle shown

Across the face of Angelina kneeling all alone

Ooh ooh, the raven flies, ooh ooh, the coyote cries

Ooh ooh, the raven flies, ooh ooh, the coyote cries

Мен күні бойы жаңбырдың қабырғасы арқылы қыздым

Таулардың көлеңкесінде таңқыр жазықта

Шам жанып тұрған ауылдағы періштемге

Егер ол жердегі иттер маған опасыздық жасамаса, ешкім                                              маған                                                                 бір   бірʼʼʼбір ʼʼбір ʼʼбір адамдар опасыздық жасайтын иттер опасыздық жасамаса

Солдат қаласында, соғыс кезінде

Сол жерде мен Анджелинамды кездестірдім, жасым 24-те болатын

Көп ұзамай  келістік

Үйлену тойының жоспары күлкіден тыс жасалған

Мен әскерге барғанымда, зеңбіректер күркіреді, - деп жылады Анджелина

Мен оған: «Уайымдама, Құдай біз жақта» деп сыбырладым.

Менің алдымдағы ұрыс алаңдарында Оның жоспары көп ұзамай ашылды

Ол мені майдан даласында даңқ пен даңққа жетеледі

Ой-ой, қарға ұшады, ой-ой, бөрік жылайды

Хуан Мигель Рамос Монтойя көтерілісшілерін жақсы басқарды

Біз олармен Изумруд алқабы  арқылы Қасиетті төбеге                                                                                       Изумруд                                                 |

Ақыры жеңілдік, мен өлдік қалдым

Хуан Монтойя біздің қаланы алды, Анджелина қашып кетті

Қыста тауда тығылып жүрдім

Көктемде мен шекара сызығынан қауіпсіз жерге шықтым

Мен Анджелинаға хабарлама жібердім, жақында қайтып келемін

Терезеде толған ай көрсе, шамыңыз жансын

Оның ауылының үстіндегі төбеден менің үмітім үрейге айналды

Терезелерде тек қараңғылық, бір жарық емес

Мен құдайымды қарғадым және жоғары Оған ашулы жұдырықтарымды сілкіп     бердім

Екі рет тасталды, бір рет соғыста, енді ғашық

Ой-ой, қарға ұшады, ой-ой, бөрік жылайды

Мен жеңілгенім үшін ашуланып капеллаға қарай жүгірдім

Мен жансыз денемді Оның киелі Крестінде қалдыруға ант еттім

Бірақ капелладағы құрбандық үстелінде жалғыз шам көрсетілген

Жалғыз тізерлеп отырған Анджелинаның бетінде

Ой-ой, қарға ұшады, ой-ой, бөрік жылайды

Ой-ой, қарға ұшады, ой-ой, бөрік жылайды