Mariano - Robert Earl Keen

The man outside, he works for me, his name is Mariano

He cuts and trims the grass for me, he makes the flowers bloom

He says that he comes from a place not far from Guanajuato

That’s two days on a bus from here, a lifetime from this room

I fix his meals and talk to him in my old broken Spanish

He points at things and tells me names of things I can’t recall

But sometimes I just can’t but help from wonderin' who this man is

And if when he is gone will he remember me at all

I watch him close, he works just like a piston in an engine

He only stops to take a drink and smoke a cigarette

When the day is ended I look outside my window

There on the horizon, Mariano’s silhouette

He sits upon a stone in the south-easterly direction

I know my charts, I know that he is thinking of his home

I’ve never been the sort to say I’m into intuition

But I swear, I see the faces of the ones he calls his own

Their skin is brown as potter’s clay, their eyes void of expression

Their hair is black as widows' dreams, their dreams are all but gone

They’re ancient as a vision of a sacrificial virgin

Innocent as crying from a baby being born

They hover 'round a dying flame and pray for his protection

Their prayers are often answered by his letters in the mail

He sends them colored figures he cuts from strips of paper

And all his weekly wages, saving nothing for himself

It’s been a while since I have seen the face of Mariano

The border guards, they came one day and took him far away

I hope that he is safe down there at home in Guanajuato

I worry though I read there’s revolution every day

Сырттағы адам мен үшін жұмыс істейді, оның аты Мариано

Ол мен үшін шөпті кесіп, кеседі, гүлдерді гүлдейді

Ол Гуанахуатодан алыс емес жерден келгенін айтады

Бұл автобуста екі күн, осы бөлмеден өмір бойы

Мен оның тамағын жөндеп, онымен сөйлесемін, менің ескі сынған испаншам

Ол заттарды көрсетіп, есімде жоқ заттардың атын айтады

Бірақ кейде бұл адамның кім екенін білмей қалуым мүмкін емес

Ал егер ол кеткенде ол мені мүлде есіне алады

Мен оны жақыннан бақылаймын, ол қозғалтқыштағы поршень сияқты жұмыс істейді

Ол тек ішімдік ішіп, темекі шегуді тоқтатады

Күн біткен             терезем            терезем                                                      терезе                                        |

Көкжиекте Марианоның сұлбасы

Ол оңтүстік-шығыс бағыттағы тасқа отырады

Мен диаграммаларымды білемін, оның үйін ойлап жүргенін білемін

Мен интуицияға бейіммін деп ешқашан айтқан емеспін

Бірақ ант етемін, мен ол өзінікі деп атайтындардың жүзін көремін

Олардың терісі құмыра сазындай қоңыр, көздері өрнексіз

Олардың шаштары жесірлердің арманындай қап-қара, армандары жоқ

Олар құрбандық шалатын қыздың көрінісі сияқты ежелгі

Туылған нәрестеден жылатқандай бейкүнә

Олар сөніп жатқан жалынның айналасында қалықтап, оны қорғау үшін дұға етеді

Олардың дұғаларына оның поштадағы хаттары жиі жауап береді

Оларға қағаз жолақтарынан қиған түрлі-түсті фигураларды жібереді

Оның барлық апталық жалақысы, өзіне ештеңе үнемдемейді

Марианоның жүзін көрмегелі біраз болды

Шекарашылар, бір күні келіп, алысқа алып кетті

Ол Гуанахуатодағы үйінде аман-есен деп үміттенемін

Мен күн сайын революция барын оқимын, бірақ уайымдаймын