Don't Care - Rivilin

Foggy streets don’t remember a thing yeah

Silence just blast in my ears I can’t think yeah

Aimless wandering around just to make sense

Of my mental state yeah I am fucked

Constantly chased by manifestations of my past

It’s like you have my organs mixed up yeah it’s wrong

So where do I go yeah where do I see

I don’t really know much yeah about me

Hearing rusted bearings yeah squeak in the fan frame

Two new pair of wires wrapped in my ribcage

Feel a bit shit yah don’t know how to cope man

Don’t make sens how I ended up this way

Feel the wires cutting my back and it’s not fair

Hospital beds just push till I break yeah

Theirs a smile on your face when you lock that door man

Push me to the floor and you say i’ll get better

Now im just fucked up lost trust in my own head

In an apartment with dark thoughts yeah they’re closing in

1996 with a mouth full of lead yeah

Who the fuck am I yeah I don’t know who I am

Wake up cold sweats take a few more meds

Lockdown lose touch yeah your not my friend

Till I find peace

In my own hell

Im shaking im changing am I the one who’s dead

Lost reality when I sit in my head

I’ve been flailing down falling in is no end

If I sink any lower i’ll lose my chance

Lost my way no im not gonna mend

Push me away yeah maybe it is for the best

Yeah truth be told I already hate myself

Til you find out I don’t exist

Yeah so hang me up with the noose yeah ill kick me off

It doesn’t really matter cus I wake up lost

Strapped to a bed where I can’t really breathe

Life’s just mundane yeah its fucking bleak

Rusty fences trap me like a birdcage

Looking after me cus I break like sticks yeah

Waking up in another location not free

I don’t really know much yeah about me

Тұманды көшелер ештеңені есіне түсірмейді

Тыныштық құлағымда жарылып                 ия                                                                                                                                                                                                                                                     и   деп ойлай алмай  құлақ құлағымда  үнсіздік жарқырайды

Ақылға қонымды болу үшін мақсатсыз қыдыру

Психикалық жағдайым, иә, мен жоқпын

Менің өткенімнің көріністерімен үнемі қуылады

Менің ағзаларымның иә, бұл дұрыс емес

Мен қайда барамын, мен қайда барамын

Мен өзім туралы көп білмеймін

Тот басқан подшипниктер желдеткіш жақтауындағы сықырлаған дыбысты естігенде

Менің кеуде торыма оралған екі жаңа сым

Адамды қалай жеңу керектігін білмеймін

Осылай айтқанымды түсінбеңіз

Сымдар арқамды кесіп жатқанын сезіндім, бұл әділ емес

Аурухана төсектері мен сынғанша итереді

Есікті құлыптаған кезде олардың жүзіңізде күлкі пайда болады

Мені еденге итеріңіз, сонда мен жақсарамын деп айтасың

Енді мен өз басыма деген сенімімді жоғалттым

Қараңғы ойлары бар пәтерде иә, олар жабылып жатыр

1996 жыл, ауызы қорғасынға толы

Мен кіммін, иә, мен кім екенімді білмеймін

Оянғанда, суық тер тағы бірнеше дәрі қабылдайды

Құлыптау байланысын жоғалтады, иә сен менің досым емессің

Мен тыныштық тапқанша

Өз тозағымда

Мен дірілдеп бара жатырмын, мен өлген адаммын ба

Мен басыма отырғанда, шындықты жоғалттым

Мен құлап қалдым, соңы жоқ

Егер мен төмен түссем, менің мүмкіндігімнен айырыламын

Жолымнан адасып қалдым, түзелмеймін

Мені                                                                                                                                                      ең                                                                                          ең                                                  |

Иә, шынымды айтсам, мен өзімді жек көремін

Менің жоқ екенімді білгенше

Иә, мені ілмекпен іліп қойыңыз, иә, мені қуып жібереді

Менің жоғалып кеткенім маңызды емес

Тыныс ала алмайтындай төсекке таңылдым

Өмір жай ғана, иә, ол бұлыңғыр

Тот басқан қоршаулар мені құстың торындай қаптайды

Маған қарай отырып, мен таяқ сияқты сындым

Басқа жерде  ояну тегін емес

Мен өзім туралы көп білмеймін