Ritorna Vincitor From Aida - Maria Callas With Mario Del Monaco, Giuseppe Taddei, Oralia Dominguez, Ignacio Ruffino, Roberto Silva, Mexico, Recorded In 1952, Maria Callas, Mario Del Monaco

Ritorna vincitor!

E dal mio labbro uscì l’empia parola!

Vincitor del padre mio, di lui

Che impugna l’armi per me

Per ridonarmi una patria

Una reggia e il nome illustre

Che qui celar m'è forza!

Vincitor de’miei fratelli ond’io lo vegga

Tinto del sangue amato

Trionfar nel plauso dell’Egizie coorti!

E dietro il carro

Un Re, mio padre di catene avvinto!

L’insana parola o Numi sperdete!

Al seno d’un padre la figlia rendete

Struggete le squadre dei nostri oppressor!

Ah!

sventurata!

Che dissi?

E l’amor mio?

Dunque scordar poss’io / questo fervido amore

Che, oppressa e schiava

Come raggio di sol qui mi beava?

Imprecherò la morte a Radamès

A lui ch’amo pur tanto!

Ah!

non fu interra mai da più crudeli

Angoscie un core affranto!

I sacri nomi di padre d’amante

Nè profferir poss’io nè ricordar

Per l’un per l’altro confusa tremante

Io piangere vorrei pregar

Ma la mia prece in bestemmia si muta

Delitto è il pianto a me colpa il sospir

In notte cupa la mente è perduta

E nell’ansia crudel vorrei morir

Numi, pietà del mio soffrir!

Speme non v’ha pel mio dolor

Amor fatal tremendo amore

Spezzami il cor, fammi morir!

Жеңімпазды қайтарыңыз!

Менің аузымнан арсыз сөз шықты!

Менің әкемнің, оның жеңімпазы

Мен үшін кім қол ұстайды

Маған Отанды қайтару үшін

Сарай және көрнекті атау

Бұл жерде жасыруға қандай күш бар!

Мен көретіндей ағаларымның жеңімпазы

Жақын адамның қанына боялған

Мысыр топтарының қошеметінде жеңіс!

Ал вагонның артында

Патша, менің шынжырлы әкем!

Ақылсыз сөз немесе жоғалған құдайлар!

Әкенің кеудесіне қызын береді

Біздің залымдардың жасақтарын талқандаңыз!

Ах!

өкінішті!

Мен не айттым?

Бұл менің махаббатым ба?

Мен ұмыта аламын ба / бұл жалынды махаббат

Че, езілген және құл болған

Бұл жерде күн маған қалай сәуле түсірді?

Мен Радаместе өлімге қарғыс айтамын

Мен қатты жақсы көретін оған!

Ах!

ол ешқашан қатыгездікпен жерленген емес

Жараланған жүректі ауыртыңыз!

Аяулы әкенің киелі есімдері

Мен ұсына алмаймын да, есімде де жоқ

Бір-бірінен абдырап, қалтырап

Жылайтын едім намаз оқығым келеді

Бірақ менің басымдылығым күпірлікке айналды

Жылау – қылмыс, күрсіну – менің кінәм

Қараңғы түнде сана жоғалады

Ал қатыгез уайымда мен өлгім келеді

Құдайлар, менің қайғы-қасіретімді кешіре гөр!

Менің ауырғанымнан үміт жоқ

Амор өлімге әкелетін зор махаббат

Жүрегімді жарала, өлуге рұқсат ет!