Ricreazione - Renato Zero

Ma cosa avranno i bambini

Teneri e docili un attimo fa

Evasi dai pannolini sono qua

Vengono avanti decisi

La favoletta non li fermerà

Con che li avete svezzati chi lo sa

Vuoi o non vuoi li affronterai

Armati di cerbottane

Marciano verso di noi

Vuoi o non vuoi

È guerra ormai

Promettigli che non li sfrutti più

Che non li sevizi ne li violenti tu

Piccoli senza volontà

Non hanno più sogni

Poi tu chiamali bambini se vuoi

Sospetti e circospetti intuiscono già l’inganno

Poi carezze e caramelle ne avrai

Ma loro sanno bene le mire che hai

Nuove mamme improvvisati papà

E giù ninna nanne bromuro e camomille

Infanticidio!

Come vi odio!

La delusione la rabbia

Son sempre loro che pagano poi

La culla come una gabbia vivono

Vuoi o non vuoi son figli tuoi

A parte il sesso ed il nome di loro cos’altro sai

Cos’altro sai

Erediteranno i silenzi tuoi

Fallito un amore che accadrà di lui

Quando direte che non somiglia a voi

Sorprese ne avrete

Poi la mente è più bambina di noi

Le colpe adulte certo non saranno mai candore

Poi torniamo bambini anche se

La forza di specchiarci in quegli occhi non c'è

Ecografia femmina o maschio che sia

C'è ancora chi spera

Chi questa vita onora.

Ancora

Vogliamo crescere ancora.

Ancora

Бірақ балаларда не болады

Бір сәт бұрын нәзік және мойынсұнғыш

Жаялықтан қашып құтылғандар осында

Олар шешім қабылдады

Ертегі оларды тоқтата алмайды

Кім біледі, сен оларды немен емшектен шығардың

Сіз мұны қалайсыз немесе олармен бетпе-бет келгіңіз келмейді

Пылтықтармен қаруланған

Олар бізге қарай жүр

Сіз оны қалайсыз немесе қаламайсыз

Қазір соғыс

Оған енді оларды пайдаланбайтыныңызға уәде беріңіз

Сіз оларды теріс пайдаланбаңыз немесе бұзбаңыз

Еріксіз кішкентайлар

Олардың енді армандары жоқ

Сосын қаласаң бала дейсің

Күдікті де, байыпты да алдауды сезеді

Сонда сізде еркелету мен кәмпиттер болады

Бірақ олар сіздің мақсаттарыңызды жақсы біледі

Жаңадан келген аналар, әкелер

Және бромид пен түймедақ бесік жыры

Нәресте өлтіру!

Мен сені қалай жек көремін!

Көңілсіздік, ашулану

Олар әрқашан төлейтін адамдар

Олар бесік тор сияқты өмір сүреді

Қалайсың ба, қаламайсың, олар сенің балаларың

Олардың жынысы мен атауларынан басқа, сіз тағы не білесіз

Тағы не білесің

Олар сіздің үнсіздіктеріңізді мұра етеді

Оған болатын махаббат сәтсіз болды

Бұл саған ұқсамайды десең

Сізде тосын сыйлар болады

Сонда ақыл бізден гөрі бала

Ересектердің күнәлары ешқашан ашық болмайды

Содан кейін біз бала болуға қайтамыз

Бұл көздерге өзімізге қарауға күш жоқ

Ер немесе әйел ультрадыбыстық

Үміттенетіндер әлі де бар

Бұл өмір кімді сыйлайды.

Әлі де

Біз одан әрі өскіміз келеді.

Әлі де