Pionieri - Renato Zero

Io ritorno indietro a ieri

Ai piaceri ai dolori.

Io rinasco volentieri

Io, non resto qua, non voglio la carità!

Una capanna lungo il fiume.

Cacciatore, se avrò fame

Dalla terra generosa,

Se saprò aspettare nascerà una rosa

E' vero

Su quel veliero in mezzo al mare naufragavo è vero!

Per un morso di serpente, sarei morto è vero

Che soffrivo, per il caldo e il gelo

E' vero

Che ogni volta che fallivo, mi si apriva il cuore

Che barattavo le mie pelli per un po' d’amore

Amore Una montagna da violare, l’amore.

Tu lo sai

Perché mai, ho tradito il mio coraggio

Perché poi mi rassegno così?

Кешегі күнге қайтамын

Ләззаттан азапқа.

Қайта туылғаныма қуаныштымын

Мен мұнда қалмаймын, қайырымдылықты қаламаймын!

Өзен бойындағы кабина.

Аңшы, қарным ашса

Жомарт жерден,

Күте білсем раушан туады

Бұл рас

Теңіздің ортасындағы желкенді кемеде мен апатқа ұшырадым, бұл рас!

Жылан шаққанда мен өлген болар едім, бұл рас

Ыстық пен суықтан қиналып жүрдім

Бұл рас

Мен сәтсіздікке ұшыраған сайын жүрегім ашылды

Мен терілерімді кішкене махаббатқа айырбастадым

Махаббат Бұзылатын тау, махаббат.

Сіз оны білесіз

Неге мен өз батылдығыма опасыздық жасадым?

Неліктен мен өзімді осылай отставкаға жіберемін?