Demons Rising - Rebellion

The crown, my deeds Like a burden does it seem

I stand all alone In a dark and empty dream

Such is the bitter taste

Of the blarney outta hell

There was a life to waste

And the witches did it well

Here as I sit

On a cold and empty throne

The thanes, most men

All have fled I am alone

Such is the bitter taste

Of my hopes about to fall

There was a life to waste

I see demons rising tall

(Bridge:)

No use to run and hide

No use to run and hide

(Ref.:)

Now as my dreams lie there in pieces

Where is the glory after all

Now as I stand amidst the ruins

I see demons rising tall

Demons rising tall

Still I am invincible

No fear in my heart there’ll be

No man man of woman born

Shall have power over me

Yet there is a bitter taste

Of the madness that did fall.

I had a life to waste

I see demons rising tall

(Macbeth:) They have tied me to a stake.

I cannot fly, but bear-like I must

fight the course.

What’s he that was not born of woman?

Such a one am I to fear,

or none.

(Young Siward:) What is thy name?

(Macbeth:) Thou’lt be afraid to hear it.

(Young Siward:) No, though thou call’st thyself a hotter name than any is in

hell.

(Macbeth:) My name’s Macbeth.

(Young Siward:) The devil himself could not pronounce a title more hateful to

mine ear.

(Macbeth:) No, nor more fearful.

(Young Siward:) Thou liest, abhorred tyrant.

With my sword I’ll prove the lie

thou speak’st.

(They fight, and young Siward is slain)

(Macbeth:) Thou wast born of woman, but swords I smile at, weapons laugh to

scorn, brandished by man that’s of a woman bom.

(Macbeth:) Why should 1 play the Roman fool, and die on mine own sword?

Whiles I see lives, the gashes do better upon them.

(Enter Macduff)

(Macduff:) Turn, hell-hound, turn.

(Macbeth:) Macduff, of all men else I have avoided thee.

But get thee back.

My soul is too much charged with blood of thine already.

(Macduff:) I have no words;

My voice is in my sword, thou bloodier villain than

terms can give thee out.

(They fight)

(Macbeth:) Thou losest labour.

As easy mayst thou the intrenchant air with thy

keen sword impress as make me bleed.

Let fall thy blade on vulnerable crests;

I bear a charmed life, which must not yield to one of woman born.

(Macduff:) Despair thy charm, and let the angel whom thou still hast served

tell thee Macduff was from his mother’s womb untimely ripped.

(Macbeth:) Accursed be that tongue that tells me so, for it hath cowed my

better part of man;

and be these juggling fiends no more believed,

that palter with us in a double sense, that keep the word of promise to our

ear and break it to our hope.

I’ll not fight with thee.

(Macduff:) Then yield thee, coward,

(Macbeth:) I will not yield to kiss the ground before your feet,

and to be baited with the rabble’s curse.

Though thou opposed being of no woman born, yet I will try the last.

Before my body I throw my warlike shield.

Lay on, Macduff, and damned be him

that first cries: «Hold, enough!"My fate may have turned to black but at least

I 'II die with harness on my back.

Тәж, менің қылығым Жүктей көрінеді

Мен жалғыз                                                                                             қараңғы және  бос түсімде 

Ащы дәм осындай

Тозақтан шыққан аққұбалардан

Босқа өмір болды

Ал сиқыршылар мұны жақсы жасады

Мен отырғанымда

Суық және бос тағында

Еркектердің көпшілігі

Барлығы қашып кетті, мен жалғызбын

Ащы дәм осындай

Үмітім үзілуге ​​жақын

Босқа өмір болды

Мен жындардың бой көтеріп жатқанын көріп тұрмын

(Көпір :)

Жүгіру және жасыру пайдаланбайды

Жүгіру және жасыру пайдаланбайды

(Сілтеме:)

Енді менің армандарым бөлшектерге жатып  жатыр

Даңқ қайда

Қазір қирандылардың арасында тұрамын

Мен жындардың бой көтеріп жатқанын көріп тұрмын

Жындар көтеріледі

Мен әлі жеңілмеймін

Менің жүрегімде қорқыныш болмайды

Әйелден ер адам тумайды

Менің үстімнен билік болады

Алайда ащы дәм бар

Құлаған ессіздіктен.

Менде босқа кететін өмірім болды

Мен жындардың бой көтеріп жатқанын көріп тұрмын

(Макбет:) Олар мені бағанаға байлады.

Мен ұша алмаймын, бірақ аю сияқты ұшуым керек

курспен күресу.

Әйелден тумаған ол несі?

Мен қорқатын адаммын,

немесе жоқ.

(Жас Сивард:) Сенің атың кім?

(Макбет:) Сіз оны естуге қорқасыз.

(Жас Сивард:) Жоқ, сіз өзіңізді басқалардан да ыстық ат деп атасаңыз да 

тозақ.

(Макбет:) Менің атым Макбет.

(Жас Сивард:) Шайтанның өзі бұдан жек көретін атауды айта алмады

менің құлағым.

(Макбет:) Жоқ, одан да қорқынышты.

(Жас Сивард:) Өтірік айтасың, жиренішті тиран.

Өтірікті қылышпен дәлелдеймін

сен сөйлейсің.

(Олар төбелесіп, жас Сивард өлтірілді)

(Макбет:) Сен әйелден тудың, бірақ мен қылышқа күлемін, қару күледі

мысқыл, ер адам, бұл әйелдің баласы.

(Макбет:) Неге мен римдік ақымақ болып, өз семсерімде өлуім керек?

Мен өмірді көріп тұрғанда, қаңылтырлар оларға жақсырақ әсер етеді.

(Macduff енгізіңіз)

(Макдафф:) Айнал, тозақ ит, бұрыл.

(Макбет:) Макдафф, басқа адамдардың     сеннен  қашқақтадым.

Бірақ сені қайтар.

Менің жаным сенің қаныңа тым көп зарядталған.

(Макдафф:) Менде сөз жоқ;

Дауысым қылышымда, одан да қанды жауыз

шарттар сізге бере алады.

(Олар ұрысады)

(Макбет:) Сіз жұмыстан айырылдыңыз.

Ыстық ауаны өзіңмен бірге оңай жібере аласың

өткір қылыш мені қансыратқандай әсер қалдырады.

Жүрегің осал шыңдарға құласын;

Мен туылған әйелдің біріне бағынбауға тиіс сүйкімді өмір сүремін.

(Макдафф:) Өзіңнің сүйкімділігіңнен үмітіңді үз, сен әлі де қызмет етіп жүрген періштеге жол бер.

Сізге Макдафф анасының құрсағында мезгілсіз жыртылған деп айтыңыз.

(Макбет:) Маған осылай айтатын тіл қарғыс атсын, өйткені ол менің ойымды ренжітті.

адамның жақсы бөлігі;

және осы жонглерлік қаскөйлерге  енді сенбейтін болыңыз,

бұл қос мәнінде бізбен болады    біз     уәде сөзімізді                тұратын                         

құлағыңыз және оны біздің үмітімізге жарыңыз.

Мен сенімен ұрыспаймын.

(Макдафф:) Олай болса көнші, қорқақ,

(Макбет:) Мен сенің аяғыңның алдында жерді сүюге көнбеймін,

және жеңгенің қарғысына жем болу.

Сіз әйелден туылмауға қарсы болсаңыз да, мен соңғысын сынап көремін.

Денемнің алдында мен жауынгерлік қалқанымды тастаймын.

Жата тұр, Макдафф, оған қарғыс атсын

Бұл бірінші айқайлайды: «Ұстаңыз, жеткілікті!» Менің тағдырым қараға айналған шығар, бірақ кем дегенде 

Мен арқамда әбзелмен өлемін.