Чудо - После 11

Страшно мне туманов

затканного луга

и сырых обочин

с палою листвою.

Если задремлю я,

разбуди, подруга,

отогрей дыханьем

сердце неживое.

Что за эхо дошло

и откуда?

Это ветер в стекло,

мое чудо!

Нес тебе мониста,

где горели зори.

Что же на дороге

брошен, обделенный?

Без тебя и птица

высохнет от горя,

и не брызнет соком

виноград зеленый.

Что за эхо дошло

и откуда?

Это ветер в стекло,

мое чудо!

И никто не скажет,

сказка снеговая,

как тебя любил я

на рассвете мглистом,

когда моросило

не переставая

и сползали гнезда

по ветвям безлистым.

Что за эхо дошло

и откуда?

Это ветер в стекло,

мое чудо!

Мен тұманнан қорқамын

тоқылған шалғын

және ылғалды жол жиектері

құлаған жапырақтармен.

Ұйықтап қалсам

оят досым

деміңізбен жылытыңыз

жүрек жансыз.

Қандай жаңғырық шықты

және қайда?

Бұл шыныдағы жел,

менің кереметім!

Сізге монист әкеліңіз

таң атқан жерде.

Жолда не бар

тасталған, айырылған?

Сенсіз және құссыз

қайғыдан кеуіп,

және шырынды шашыратпайды

жасыл жүзім.

Қандай жаңғырық шықты

және қайда?

Бұл шыныдағы жел,

менің кереметім!

Және ешкім айтпайды

қар ертегісі,

сені қалай сүйдім

тұманды таңда,

жаңбыр жауып тұрғанда

тоқтаусыз

және ұялар жорғалады

жапырақсыз бұтақтардың бойымен.

Қандай жаңғырық шықты

және қайда?

Бұл шыныдағы жел,

менің кереметім!