Unterwasser Atmen - Pohlmann.

Ich verlasse die Wohnung und sehe beim zurückschauen mein Kind, dass mir von

einem Bild aus zu lacht

Ich bin seit 4 Wochen getrennt von meiner Freundin — Wir waren nur 1 Jahr

zusammen.

Unsere Kleine taumelt wie ein Schiff zwischen den Bergen und Tälern

des Verstehens.

Und Sie hält sich — besser als gedacht.

Sie lacht nach wie vor

wie in alten Zeiten und manchmal weint sie und ist sauer, denn sie spürt das

etwas endet.

Aber sie ist stark und will haben, so wie wir

Aus vollen Eimern, und sie bekommt nie genug, so wie wir nie genug bekommen.

Zu Anfang der Beziehung redeten wir viel über das Urvertrauen, das uns

verbindet

Denn wir hatten so viel davon, so viel, dass wir nun am Ende keine Angst mehr

haben, nicht mal Wut, nur Bedauern und dass wird uns zu Freunden machen

Unsere Termine, unsere Vorstellungen, die wir in Parallelwelten zusammen bauten,

trennten uns, bis einer kam, der jetzt in Ihrer Welt Platz nehmen kann

Wir bleiben uns verbunden, durch eine 5-jährige die unsere Herzen balanciert,

ohne es zu bemerken.

Denn ihres schlägt so unablässig und leidenschaftlich

zurück, dass das den meisten Teil des Windes ausmacht, der ihren Drachen in der

Luft hält

Ich nehme mir eine Karre und fahre los.

Koppel mein Handy mit dem Auto und

Niels Frevert singt von Muscheln und Geigen.

Ich lasse das Fenster runter,

und der warme Sommerwind streichelt meine Gedanken.

Meine Gedanken — Ein

ständiger Wasserfall, der gespeist aus kaum auszumachenden Quellen,

die Ufer eines Flusses füllt, in dem ich immer zu schwimmen versuche

Immer wenn ich unter Wasser atmen kann, weiß ich das ich träume

Ich bin ein Spätzünder.

Etwas Layback um nicht der Schnellste zu sein,

hält zumindest mein Interesse länger wach, habe ich gemerkt — Und Interesse

hält mich lebendig

Ich bin ein schlechter Spieler, dass glauben die meisten von sich.

Ich finde verlieren auch scheiße — Aber hey, gewinnen wir nicht immer diesen

einen Blickwinkel dazu.

Und hey Oma — hast Du das Glas immer halb voll oder

halb leer gesehen???

Mein Junge ich habe mich immer für's Glas interessiert.

Ich mag es mich so in die Welt zu verlieben…

Ich bin auf dem Weg zu zwei kleinen Konzerten, die ich heute habe

Und später in der Nacht treffe ich ein Mädchen.

Ich traff Sie bisher immer nur

im Vorübergehen.

Immer war sie irgendwie irre und lustig und schön und laut.

Aber mehr wusste ich nicht von Ihr

Einmal bei einer Verabschiedung strichen unsere Hände auseinander.

So vorsichtig, dass es mir auffiel.

Als sich unsere Fingerspitzen trennten,

blieb ein Gefühl, was mir sagte: Bis zum nächsten Mal

Ich fand Ihre Nummer heraus, und fragte Sie, ob Sie diesen langen Tag mit mir

beenden wolle.

Sie sagte: Ja.

Dieser Tag blieb nun vor mir, wie ein Staffellauf.

Pro Gig, sind es nur zwei Songs — irgendwie seltsam — Viel zu wenig Wasser im

Pool

1930 — Elbphilharmonie.

Ich bin das erste Mal in diesem, angeblich,

neuen Wahrzeichen Hamburgs.

Nun schaue ich durch die Glasfront hinaus auf den

Industriehafen.

In dem hellen weißen Raum steht ein Steinway-Piano,

eine Kapselkaffeemaschine, ohne Kapseln und drei Wasser — Sitzgelegenheiten

Mein Blick fliegt über die Docks, und ich erinnere mich daran, wie wir damals,

vor 25 Jahren, das erste Mal auf den Elbbrücken, dass Stadteingangsschild

passierten

Da drückten wir eine Kassette in den Schlitz, und es lief: Boys are Back In

Town.

Die Lichter des Hafens, rechts und links, war’n wie ein Feuerwerk,

dass sich tief in meinem Inneren spiegelte, im Inneren eines 23-jährigen der

kaum Luft bekam, vor Aufregung

Aus dem Warteraum, werden wir nach unten geführt.

Ich spiele, mache ein paar

Späße, und halte den Auftritt, auf dem Drahtseil einer Show aus zwei Liedern

Dann rase ich mit dem Auto in den Stadtpark zu meinem Gastauftritt.

Ich komme gerade so an.

Ich renne hinein, stehe nervös am Bühnenrand und Sie

kommt um die Ecke.

Ich bin aus der Puste, und Sie sieht gut aus.

Und ich suche nach Worten, doch ich muss schon auf die Bühne

Ich singe und singe und das Licht geht an und das Licht geht aus — Applaus,

Adios.

Schon ist es zu Ende und fängt irgendwie wieder an

Ich rauche — Wir sitzen im Backstage und reden mit allen möglichen Leuten,

denn die Nacht geht uns nicht verloren.

Ich trinke seit viereinhalb Jahren

nicht mehr, deshalb kann ich fahren.

Wir nehmen den fetten SUV, eines Freundes

Ich sage ihm: Immer wenn Du nicht da bist kotz ich ab über diese Karren.

Aber fahr’n macht schon Spaß, Du Arsch.

Sie sitzt hinten und ich beobachte Sie

im Rückspiegel

In der Daniela-Bar, stehen drei ihrer Freunde, was mich überrascht

Egal.

Vorstellung, Anstoß - Und schon 10 Minuten später quatschen wir über

Geschichten, die wir schon fast vergessen hatten.

Und über Jugendsünden und

Internetpornos und Kiffen und die dritte Staffel von Black mirror.

Sie steht da, mit einem Kollegen und sie kommen sich immer näher

Später verabschieden sie sich eng und vertraut, und auch ich verabschiede mich

in Gedanken, denn ich denke Sie geht mit Ihm

Train yourself to let go (Of everything you fear to lose) — Doch sie bleibt

Es ist der Rauch der an meinen Augen vorbei, aus meinem Mund aussteigt oder

fall ich vorbei.

Und alles füllt sich, mit Leichtigkeit

Es ist der Rauch der an meinen Augen vorbei, aus meinem Mund aussteigt oder

fall ich vorbei.

Und alles füllt sich, mit Leichtigkeit

Mit Leichtigkeit…

Wir sitzen und reden noch zwei Stunden, komm uns näher, doch wir geben keine

Show, wir gehen.

Nehmen uns ein Auto durch die Nacht.

Reißen die Musikanlage

auf und singen.

Und die Freiheit ist ein Schiff, dass zwischen Wellenbergen und

Tälern die Beherrschung verlieren will

Wir finden einen Parkplatz, und Sie tanzt zu ACDC hinter dem Auto.

Ich drehe ein Musikvideo mit der Rückfahrkamera

Die drei Typen, die gegenüber am Kiosk stehen, beschimpfen Sie laut.

Doch Sie geht auf die Jungs zu und schlichtet den Disput, wie eine routinierte

Kindergärtnerin

Wir ziehen weiter in die Barbara-Bar, stehen an der Theke und Sie beginnt

wieder zu tanzen, nimmt meine Hand und sagt: Willst Du eigentlich küssen???

Ab hier trennen sich unsere Lippen kaum noch.

Ich tanz um sieben Uhr morgens

lachend, zur aufgehenden Sonne.

Ich rufe: «Oh yeah, diese Stadt.

Bin ich froh, hier gestrandet zu sein.»

Dabei ist es nur ein Leben,

das mich am Ende eines Tunnels hat aufblitzen lassen, ohne einen Ausblick

darauf werfen zu müssen, wie das hier ausgeht für uns.

Jetzt geht es grade erst

an — Nur das zählt

Wir gehen zu ihr: Ich spiele in der Küche, das eigentliche Konzert,

für das ich nicht gebucht war.

Und es ist viel Wasser im Pool.

Wir gehen ins

Bett und küssen uns, bis wir Unterwasser Atmen können

Мен пәтерден шығып, артыма қарасам баламды, өзімді көрдім

суреттен күледі

Менің дос қызыммен ажырасқаныма 4 апта болды - біз небәрі 1 жыл болдық

бірге.

Кішкентай балапанымыз тау мен аңғардың арасында кемедей құлап барады

түсіну.

Және ол шыдамды — күткеннен де жақсы.

Ол әлі күледі

ескі күндердегідей және кейде ол оны сезгендіктен жылап, ашуланады

бірдеңе бітеді.

Бірақ ол да біз сияқты күшті және соны қалайды

Толық шелектерден және ол ешқашан тоймайды, біз ешқашан тоймайтынымыз сияқты.

Қарым-қатынастың басында біз негізгі сенім туралы көп айттық

қосады

Өйткені бізде оның көп болғаны сонша, ақыр соңында біз енді қорықпаймыз

ашу да емес, тек өкіну және бұл бізді дос етеді

Біздің тағайындауларымыз, параллель әлемде бірге құрған идеяларымыз,

енді сенің әлеміңде орын алатын адам келгенше бізді ажыратты

Бізді жүрегімізді теңестіретін 5 жасар бала байланыстырады

байқамай.

Өйткені оныкі соншалықты тынымсыз және құмарлықпен соғады

Бұл олардың батпырауық желдің көп бөлігін соққан

ауаны ұстау

Мен арбаны алып кетіп бара жатырмын.

Телефонымды көлікпен және

Нилс Фреверт снарядтар мен скрипкалар туралы ән айтады.

Мен терезені төмен түсіремін

ал жаздың жылы желі ойымды сипады.

Менің ойым - Бір

көрінбейтін көздерден қоректенетін тұрақты сарқырама,

Мен әрқашан жүзуге тырысатын өзеннің жағасын толтырады

Мен су астында дем алатын болсам, мен түс көріп жатқанымды білемін

Мен кеш гүлдеушімін.

Ең жылдам болмау үшін аздап демалыс

дегенде, менің қызығушылығымды ұзағырақ сақтайды, мен байқадым — Және қызығушылық

мені тірі қалдырады

Мен нашар ойыншымын, көпшілік өздері туралы осылай ойлайды.

Мен де жеңілгенді жек көремін — Бірақ, эй, біз мұны әрқашан жеңе бермейміз бе

оған көзқарас.

Әй, әже – сізде әрқашан стақанның жартысы толып тұр ма, әлде

жартысы бос болды ма???

Балам, мен әрқашан шыныға қызығатынмын.

Маған осылай әлемге ғашық болған ұнайды...

Мен бүгін екі шағын концертіме бара жатырмын

Сол түні мен бір қызды кездестірдім.

Мен сені бұрын ғана кездестірдім

өтуде.

Ол әрқашан ақылсыз, күлкілі, әдемі және шулы болатын.

Бірақ мен ол туралы білетінім осы ғана

Бірде қоштасқанда екі қолымыз айырылды.

Мен байқағаным соншалықты мұқият.

Саусақтардың ұштары бөлінгенде

Маған: Келесі кездескенше деген сезім қалды

Мен сіздің нөміріңізді біліп, осы ұзақ күнді менімен бірге өткізе аласыз ба деп сұрадым

аяқтағысы келеді.

Ол иә деді.

Бұл күн эстафетадай көз алдымда қалды.

Бұл әр концертте екі ән ғана - біртүрлі - су тым аз

бассейн

1930 — Эльбфилармония.

Мен бұған бірінші рет қатысып тұрмын, шамасы,

Гамбургтің жаңа көрнекті орны.

Енді мен әйнектің алдыңғы жағына қараймын

өнеркәсіптік порт.

Ашық ақ бөлмеде Steinway пианиносы,

капсулалы кофе машинасы, капсуласыз және үш суға арналған орын

Менің көздерім доктардың үстінен ұшып кетті, мен бұрын қалай болғанымыз есімде,

25 жыл бұрын Эльба көпірлерінде алғаш рет қаланың кіреберіс белгісі

болды

Біз ұяшыққа кассетаны итеріп жібердік, ол ойнады: Ұлдар оралды

Қала.

Оң және сол порттың шамдары отшашудай болды,

бұл менің ішімде, 23 жасар жаста көрініс тапты

толқудан әрең дем алды

Күту залынан бізді төменге апарады.

Мен ойнаймын, бірнеше жасаңыз

Әзіл-қалжың, әрі әрекетті сақтау, екі әннен тұратын шоудың арқанында

Содан кейін қонаққа келу үшін көлікпен қалалық саябаққа жүгіремін.

Мен сонда келе жатырмын.

Мен жүгіріп кірдім, қобалжыған күйде сахнаның шетінде тұрмын және сен

бұрышта келеді.

Менің тынысым тарылды, ол жақсы көрінеді.

Ал мен сөз іздеп жүрмін, бірақ сахнаға шығуым керек

Мен ән айтамын және ән айтамын және жарық жанып, жарық сөнеді - шапалақ,

Сау болыңыз.

Ол қазірдің өзінде аяқталды және әйтеуір қайтадан басталады

Мен темекі шегемін - Біз сахнаның артында отырамыз және әртүрлі адамдармен сөйлесеміз,

өйткені түн біз үшін жоғалған жоқ.

Мен төрт жарым жыл бойы ішіп келемін

енді жоқ, сондықтан мен көлік жүргізе аламын.

Біз досымыздың майлы жол талғамайтын көлігін алып жатырмыз

Мен оған айтамын: сен жоқ кезде мен мына арбаларға құмармын.

Бірақ көлік жүргізу қызық екен, есек.

Ол артқы жағында отырады, мен сені бақылап отырмын

артқы көрініс айнасында

Оның үш досы Даниэла барында тұр, бұл мені таң қалдырады

Маңызды емес.

Кіріспе, басталу - 10 минуттан кейін біз бұл туралы сөйлесеміз

Біз ұмытып қалатын оқиғалар.

Ал жас күнәлар туралы және

Интернеттегі порно және темекі шегу және Қара айнаның үшінші маусымы.

Ол сол жерде әріптесімен бірге тұр және олар жақындай түсуде

Кейін олар жақын, жақын қоштасады, мен де қоштасамын

ойларында, өйткені ол онымен бірге жүреді деп ойлаймын

Өзіңізді босатуға үйретіңіз (жоғалтудан қорқатын барлық нәрселерден) - Бірақ ол қалады

Бұл менің көзімнен өтіп, аузымнан шыққан түтін немесе

мен құлаймын

Және бәрі оңай толтырылады

Бұл менің көзімнен өтіп, аузымнан шыққан түтін немесе

мен құлаймын

Және бәрі оңай толтырылады

Жеңіл…

Тағы екі сағат отырамыз, сөйлесеміз, жақындай береміз, бірақ бермейміз

біз барамыз

Түнде бізді көлікпен жеткізіңіз.

Музыкалық жүйені жыртып алыңыз

көтеріліп, ән айту.

Ал бостандық – шыңдар мен толқындардың арасында жүретін кеме

Талерн бақылауды жоғалтқысы келеді

Біз тұрақ табамыз, ол көліктің артында ACDC билейді.

Артқы камерамен клип түсіремін

Дүңгіршекке қарама-қарсы тұрған үш жігіт саған айғайлайды.

Бірақ ол жігіттерге жақындап, тәжірибелі әйел сияқты дауды шешеді

балабақша тәрбиешісі

Біз Барбара барына барамыз, үстелде тұрамыз және ол бастайды

қайтадан билеу үшін, менің қолымнан ұстап: шынымен сүйгің келе ме???

Осы жерден ерніміз әрең бөлінеді.

Мен таңғы жетіде билеймін

шығып келе жатқан күнге күледі.

Мен айқайлаймын: «Иә, бұл қала.

Мен осында қалып қойғаныма қуаныштымын».

Бұл бір ғана өмір

Бұл мені ешқандай көрінісі жоқ туннельдің соңында ұстады

мұның біз үшін қалай болатынын айту керек.

Қазір енді ғана басталып жатыр

on — Мұның бәрі маңызды

Біз оған барамыз: мен ас үйде ойнаймын, нақты концерт,

ол үшін маған жазылмады.

Ал бассейнде су көп.

барамыз

төсек тартып, су астында дем алғанша сүйеміз