Париж - PIZZA

Может эта весна льётся каплями с крыш, заливая пустой Париж.

Так небрежно, возвышенно, фразами книжными мы рисовали наш мир.

Дороги ждут нас с тобою - нелёгкие, далёкие;

На перекрестке мы.

Не надо слёз - это рутина.

Не по пути нам...

Мы - тени на холодном перроне,

И время нас уже не догонит.

Может быть я вернусь когда-нибудь...

Этим городом захлебнусь, не продохнуть.

Он помнит нас, он помнит нас -

И мы всё помним, как сейчас.

Может быть я вернусь когда-нибудь...

Этим городом захлебнусь, не продохнуть.

Он помнит нас, он помнит нас...

За открытым окном аккордеон и вино, небо, брильянты и мир Шанель.

И где-то голос Эдит, проникновенно дрожит и согревает холодный апрель.

Я помню;

а теперь, дороги ждут нас с тобою - нелёгкие, далёкие.

На перекрестке мы.

Не надо слёз - это рутина.

Не по пути нам...

Мы - тени на холодном перроне,

И время нас уже не догонит.

Может быть я вернусь когда-нибудь...

Этим городом захлебнусь, не продохнуть.

Он помнит нас, он помнит нас -

И мы всё помним, как сейчас.

Может быть я вернусь когда-нибудь...

Этим городом захлебнусь, не продохнуть.

Он помнит нас, он помнит нас, -

И мы всё помним, помним мы!

Мы - тени на холодном перроне,

И время нас уже не догонит.

Может быть я вернусь когда-нибудь...

Этим городом захлебнусь, не продохнуть.

Он помнит нас, он помнит нас -

И мы всё помним, помним мы!

Может быть я вернусь когда-нибудь...

Этим городом захлебнусь, не продохнуть.

Он помнит нас, он помнит нас, -

И мы всё помним, помним мы!

Может быть я вернусь когда-нибудь...

Этим городом захлебнусь, не продохнуть.

Он помнит нас, он помнит нас, -

И мы всё помним, помним мы!

Может быть я вернусь когда-нибудь...

Этим городом захлебнусь, не продохнуть.

Он помнит нас, он помнит нас...

Бәлкім, бұл көктем төбелерден тамшылар төгіп, бос Парижді су басқан шығар.

Осылайша, біз өз әлемімізді кездейсоқ, керемет, кітап сөз тіркестерімен суреттедік.

Жолдар күтіп тұр сені де, мені де – оңай емес, алыс;

Біз жол айрығында тұрмыз.

Көз жасының қажеті жоқ - бұл әдеттегі нәрсе.

Біздің жолда емес...

Біз суық платформадағы көлеңкеміз,

Ал уақыт бізді қуып жете алмайды.

Мүмкін бір күні қайтып келермін...

Мен бұл қалаға тұншығып қаламын, тыныс ала алмаймын.

Ол бізді еске алады, ол бізді еске алады -

Ал біз барлығын қазіргідей есте сақтаймыз.

Мүмкін бір күні қайтып келермін...

Мен бұл қалаға тұншығып қаламын, тыныс ала алмаймын.

Ол бізді еске алады, ол бізді еске алады ...

Ашық терезенің сыртында аккордеон мен шарап, аспан, гауһар тастар және Шанель әлемі.

Әне-міне дегенше Эдиттің даусы дірілдеп, салқын сәуірді жылытады.

Менің есімде;

ал енді, сізді және мені жолдар күтіп тұр - оңай емес, алыс.

Біз жол айрығында тұрмыз.

Көз жасының қажеті жоқ - бұл әдеттегі нәрсе.

Біздің жолда емес...

Біз суық платформадағы көлеңкеміз,

Ал уақыт бізді қуып жете алмайды.

Мүмкін бір күні қайтып келермін...

Мен бұл қалаға тұншығып қаламын, тыныс ала алмаймын.

Ол бізді еске алады, ол бізді еске алады -

Ал біз барлығын қазіргідей есте сақтаймыз.

Мүмкін бір күні қайтып келермін...

Мен бұл қалаға тұншығып қаламын, тыныс ала алмаймын.

Ол бізді еске алады, ол бізді еске алады, -

Ал біз бәрін есте сақтаймыз, есте сақтаймыз!

Біз суық платформадағы көлеңкеміз,

Ал уақыт бізді қуып жете алмайды.

Мүмкін бір күні қайтып келермін...

Мен бұл қалаға тұншығып қаламын, тыныс ала алмаймын.

Ол бізді еске алады, ол бізді еске алады -

Ал біз бәрін есте сақтаймыз, есте сақтаймыз!

Мүмкін бір күні қайтып келермін...

Мен бұл қалаға тұншығып қаламын, тыныс ала алмаймын.

Ол бізді еске алады, ол бізді еске алады, -

Ал біз бәрін есте сақтаймыз, есте сақтаймыз!

Мүмкін бір күні қайтып келермін...

Мен бұл қалаға тұншығып қаламын, тыныс ала алмаймын.

Ол бізді еске алады, ол бізді еске алады, -

Ал біз бәрін есте сақтаймыз, есте сақтаймыз!

Мүмкін бір күні қайтып келермін...

Мен бұл қалаға тұншығып қаламын, тыныс ала алмаймын.

Ол бізді еске алады, ол бізді еске алады ...