Near the End of the World - Peter von Poehl

I dropped a few shells on my way

Far is the dune of the ruby sand

Where I would sit

And watch the time stopping by

I crossed a village made of ice

White silent houses weep at night

A lake that never breaks

Held the echo of her name

I went straight, the labyrinth collapsed;

I followed the road of no return

She might find me

Near the end of the world

I saw candles burning on a hill;

The light or the thought remained still

The horizon was disguised

As a long corridor

So I picked a few thorns on the road;

The sense of the arrows

Showed me where

The catcher in my dream

Drew a portrait of her

I went straight, the labyrinth collapsed;

I followed the road of no return

And never looked behind

I’m almost there

And there’s no coming back;

I followed the road of no return

She might find me

Near the end of the world

Мен жолда бірнеше снаряд тастадым

Алыс жағыл құмның төбесі

Мен қайда отырар едім

Ал тоқтап тұрған уақытты қараңыз

Мен мұздан жасалған ауылдан өттім

Ақ үнсіз үйлер түнде жылайды

Ешқашан үзілмейтін көл

Оның есімінің жаңғырығын ұстады

Мен тура жүрдім, лабиринт құлады;

Мен қайтып оралмадым

Ол мені тауып алуы мүмкін

Дүниенің ақыры жақын

Мен төбеде жанып жатқан шамдарды көрдім;

Жарық немесе ой қозғалмай қалды

Көкжиек бетперде болды

Ұзын дәліз ретінде

Сондықтан мен жолда бірнеше тікенекті таңдадым;

Көрсеткілердің  мағынасы

Маған қай жерді көрсетті

Менің арманымдағы ұстаушы

Оның портретін салды

Мен тура жүрдім, лабиринт құлады;

Мен қайтып оралмадым

Және ешқашан артына қарамады

Мен сонда қалдым

Қайтып оралу болмайды;

Мен қайтып оралмадым

Ол мені тауып алуы мүмкін

Дүниенің ақыры жақын