Pencerenden - Pera

Bakıyorsun pencerenden, canın yanmış çok derinden

Süzülür birer birer hüzünler o gözlerinden

Uyur gibi yapıyorsun, rüyalara dalıyorsun;

Yüzündeki bir güz gibi kendinle soluyorsun…

Seslenip haykırırken kalbin sökülmüş de

Senden alınmış sanki zorla mutluluğun…

Mutluluğun…

Doğar mı yeniden güneş, biter mi bu uzun gece?

Açar mı yeniden çicek, döner mi o sıcak neşe?

Diner mi bu sonsuz yağmurun, güler mi o hüzünlü yüzün?

Boşver, bir umut yeter nefes almaya…

Bakıyorsun pencerenden yitip gidenlerin ardından

Eskimez anılarla eskitip durdun kalbini

Bırak solsun bu dünya, bırak yok olsun yavaşca

Kapını çalar elbet mutluluğun…

Mutluluğun…

Doğar mı yeniden güneş, biter mi bu uzun gece?

Açar mı yeniden çicek, döner mi o sıcak neşe?

Diner mi bu sonsuz yağmurun, güler mi o hüzünlü yüzün?

Boşver, bir umut yeter nefes almaya…

Терезеңізден қарасаңыз, қатты қиналасыз

Сол көздерден бірінен соң бірі мұң ағады

Ұйықтап жатқан кейіп танытасың, армандайсың;

Жүзіңде күз сияқты өзіңмен тыныстап жатырсың...

Қоңырау шалып, айқайлағанда жүрегің жұлынады

Бақытыңды өзіңнен зорлықпен тартып алғандай...

Сіздің бақытыңыз…

Күн тағы шыға ма, бұл ұзақ түн бітер ме?

Қайта гүлдейді ме, сол жылы қуаныш қайта ма?

Бұл бітпейтін жаңбыр тоқтай ма, мұңды жүзің күле ме?

Ештеңе етпейді, дем алуға бір үміт жетеді...

Сіз жоғалып кеткеннен кейін терезеңізден қарайсыз

Жүрегіңізді ескірмейтін естеліктермен қартадыңыз

Бұл дүние өшсін, ақырын сөнсін

Әрине сіздің бақытыңыз есігіңізді қағады...

Сіздің бақытыңыз…

Күн тағы шыға ма, бұл ұзақ түн бітер ме?

Қайта гүлдейді ме, сол жылы қуаныш қайта ма?

Бұл бітпейтін жаңбыр тоқтай ма, мұңды жүзің күле ме?

Ештеңе етпейді, дем алуға бір үміт жетеді...