Princesa De Nadie - Pablo López

Pocas fueron las palabras que te hicieron falta para ser

La esclava de su cama, la que mira y calla, princesa de nadie…

Perdonaste cada noche que su boca se olvidó de ti

Perdida en tu dolor, durmiendo entre los brazos de un pobre cobarde

No puedo ver como se te olvida cada herida

Cada beso que regalas te marchita, te desangra

Quiero que vuelvas a amar la vida

Respirar tu aire

Princesa de nadie

Se escapó la risa, se escondió la niña que vivia en ti

Condenó tus besos, se apagaban presos de una alma olvidada

Mientras paseaba su victoria por la calle del amor

Tu te conformabas con soñar callada que te desaba…

No puedo ver como se te olvida cada herida

Cada beso que regalas te marchita, te desangra

Quiero que vuelvas a amar la vida

Respirar tu aire

Princesa de nadie

Сізге қажет сөздер аз болды

Төсегінің құлы, қарап тұрып үндемейтін, ешкімнің ханшайымы емес...

Аузының сені ұмытқанын әр түнде кешірдің

Қайғыңнан адасып, бейшара қорқақтың құшағында ұйықтап

Мен сенің әрбір жараны қалай ұмытатыныңды көре алмаймын

Әрбір сүйгенің сені құрғатады, қаныңды ағызады

Мен сенің өмірді қайта сүйгеніңді қалаймын

ауамен дем ал

ешкімнің ханшайымы емес

Күлкі қашты, сенде тұрған қыз тығылды

Ол сенің сүйістеріңді айыптады, олар ұмытылған жанның тұтқындары болды

Ол өзінің жеңісімен махаббат көшесімен келе жатқанда

Мен сені қалаймын деп тыныш армандауға қанағаттандың...

Мен сенің әрбір жараны қалай ұмытатыныңды көре алмаймын

Әрбір сүйгенің сені құрғатады, қаныңды ағызады

Мен сенің өмірді қайта сүйгеніңді қалаймын

ауамен дем ал

ешкімнің ханшайымы емес