Zulüm - Orhan Gencebay

Neden neden tanrım neden

Nedir bu zulüm

Nedir nedir tanrım bu zulüm

Doğmamış dertlerin sevilmemiş kalbin

Gülmemiş gözlerin sahibi benim

Neden doğar güneş neden batar bilmem

Ümit dünyasında hüsranlar benim

Yazan acımamış çektiren acır mı

Kime uzandıysa boş kaldı elim

Yaratmış yaradan çek demiş sonradan

Bıktırmış bu candan suçum ne benim

Nedir tanrım bu zulüm

Ne dünyada vefa ne sevgide sefa

Bir derdime şifa bulmayan benim

Gönlüm aşk vurgunu ömrüm dert yorgunu

Ziyan oldu gitti yıllarım benim

Yazan acımamış çektiren acır mı

Kime uzandıysa bos kaldı elim

Bir nefes uğruna çektiğim azaptır

Nerelerde kaldı ümidim benim

Nedir tanrım bu zulüm

неге құдай неге

Бұл не деген қатыгездік

Мынау несі, құдай-ау, қатыгездік

Тумаған қиыншылықтарың, сүймеген жүрегің

Мен сенің күлмейтін көздеріңнің иесімін

Күннің не үшін шығып, батқанын білмеймін

Үміт әлемінде көңілсіздіктер менікі

Оны жазған адам ауырмады, ауырады ма?

Кім қол созса, менің қолым бос еді

Содан кейін жасаушы тартыңыз деді.

Мен өзімнің осы жүректен шыққан кінәмнен жалықтым

Бұл не деген қатыгездік

Дүниеде адалдық та, махаббатта қуаныш та емес

Дертіне дауа таппай жүрген менмін

Жүрегім махаббат хит, Өмірім қиындықтан шаршады

Жылдарым босқа кетті

Оны жазған адам ауырмады, ауырады ма?

Кім қол созса, менің қолым бос қалды

Бұл менің бір демімдегі азап

Менің үмітім қайда

Бұл не деген қатыгездік