Çoban Yıldızı - Orhan Gencebay

Tayfuna tutuldum aşk deryasında

Yönümü yitirdim, yüzer dururum

Sahile vurduğum dertler adasından

Dolmayan çilemi yazar dururum

Sezince boyundan büyük nazını

Prenses sanmıştım çoban kızını

Armağan ettiği çam sakızını

Ya sabır taşında ezer dururum

İltifat eylesem, «Sus» der, istemez

Şiirler söylesem, «Kes» der, istemez

İsyankar olurum ister istemez

Canımdan usanır, bezer dururum

Aklında iki gün birini tutmaz

Deli etmek için beni unutmaz

Bugünkü adresi yarını tutmaz

Mahalle mahalle gezer dururum of

Aman, of of, of-of, of, of-of

Her gece teklifsiz rüyama girer

Uykumu bölmenin zevkine erer

Önüme bir yığın bilmece serer

Ağlaya ağlaya çözer dururum

Bir zaman baş tacı ettiği bendim

Nereye layıktım, nereye kondum

Kapıya atılmış paspasa döndüm

Çiğneyip geçtikçe tozar dururum of

Aman, of of, of-of, of, of, of

Мені тайфун махаббат теңізінде ұстады

Жолымнан адасып, қалқып бара жатырмын

Мен жағаға шығарған қиыншылықтар аралынан

Мен толтырылмаған құлпынайымды жаза беремін

Сезінсенің тұмсығы бойынан үлкен

Мен қойшының қызы ханшайым деп ойладым

Ол берген қарағай сағызы

Не шыдамды тасты басып жатырмын

Мен комплимент айтсам, «үндеме» дейді, қаламайды

Өлең айтсам «Қиық» дейді, қаламайды

Мен бүлікші боламын

Өмірден шаршадым, шаршадым

Біреуін екі күн бойы есіне түсіре алмайды

Сені жынды қылу үшін мені ұмытпа

Бүгінгі жолдау ертең болмайды

Мен көрші-көлемді аралап шықтым

О, –ның, –ның, –ның, –ның

Әр түнде ол менің арманыма кіреді

Ұйқымды бұзу маған рахат әкеледі

Ол менің алдымда жұмбақтар үйіндісін қояды

Мен жылап, шешем

Кезінде тәжді ұстаған мен едім

Қайда лайық болдым, қайда қойдым

Мен есікке лақтырылған төсенішке бұрылдым

Мен шайнаған сайын шаңды тарта беремін

О, –ның, –ның, –ның, –нің, –нің